12 तानकेरता आपणे माय रेन एकेक जाण बोगवानाह तान तान ईसाब आपी।
12 “तान केरता आमरा मायरीन प्रत्येक जन बोगवानाह आप आपणा हिशोब आपण्यू.”
“एने मी तुमूह केथु जी बी खाराब वातु माणहे केती नियाव ने दिह आखी वातीन लेख्यो आपती।
मी माणहान बिटोख तान हेरोगदुता हिऱ्यो तान आबाख ने बोड़ाय माय आवी, ती टेम माय एकेकाह तान कामान गेत ताह फोल आपी।
तो ताह हादिन केयो, ‘ज्यी काय वात हे जी मी तारे बाराम होमेलथु? आपणे कारबारीन ईसाब आप, काहाकाय एवी तु कारबारी नाह रेय सिकेत।’
काहाकाय जोरवरी हे काय आपणो आखान हाल मसीन नियाव केरनेन जागे तान ओंगाण उगड़ी जाय। काय एकेक माणहान जान तान हाजा बाकता कामान बुदलो जा तान सेरीरान द्वारे किरेल हेते, ताह जुड़ी।
काहाकाय एकेक माणुह तास ने बार विसणे जुवे।
पुण जो जीवतालान एने मुरेलान नियाव केरनेन तियार हे ता बोगवानाह ता ईसाब आपती।