1 जा बोरहाम कोमजोर हेते ताह आहने किरो, पुण तान व्यक्तिगत विचारा पोर बोलचाल केरने नाह।
1 जो विश्वासान कमजोर हि, ताह आपणे आहनी केरू, तान विकल्पांना निर्णय केरीन नाह.
तो चिह लायेल होटाह नाय तोड़ी, एने दुवाण्यी चिमणीह नाय ओलाड़ी। जाह वोर तो नियावाह जिकाड़ी नाय,
यीशु चालोस तान आथ देर लिदो एने ताह केयो, “एय अविश्वासी तु काहा सेंका किऱ्यो?”
दिखो, तुमू न्या आत्याम रेन कुणीह बी नेचा मा सुमजो। काहाकाय मी तुमूह केथु, काय हेरगा माय तान हेरोगदुत मार हेरगावाला आबाख ने मुय कायेम देखतेह।
काहाकाय ती चिज तान मोनाम नाह जात, पुण पेटाम जाथे एने आगणेन द्वारे बाहेर निकेल जाथे।” ज्य किन यीशु आखी खाणेन चिज चोखो ठेराव दिनो।
जो कुण ज्या आतल्या माणहाम रेन एकाह पाप केरावी, ते तान गेलाम गेरटीन पुड़ बांदिन देरीयाम जुगार देणे हाजो रेय।
मी तुमूह खेरीच केथु: “जो मार मोकेलनाराह स्वीकार किरेह तो माहु स्वीकारेह; एने जो माहु स्वीकारेह तो मार मोकेलनाराह स्वीकारेह।”
एने तावाला माणहे आमु पोर जुलूम गीण केऱ्या। काहाकाय पाणी पोड़नेन वोजेसे जुलूम ईवालो एतो, तानकेरता ता आक्ठो हेलगाड़ीन आमु आखाह थोबाड्या।
काहाकाय बोगवानान द्वारा जेवी तान नाकारनो ज्याकेरीन बोगवाना हेऱ्यो मेल मिलाप ईथे ताहार तान मेल दुनियान मेल मीलापान कारेण एनो, ताहार काय तान स्वीकार केराय जाणे ज्य तान मुरेल माय रेन जीव उठणेन बाराबोर नाय एय?
एगदान बुरहो ओहलो रीथे काय, ताह कोहलो बी खाणो चालेह; पुण जो बोरहाम कोमजोर हे तो फोक्तो बाजी पालोस खाथे।
हाजो ते ज्य हे काय तु माह नाय खाय एने अंगुरान रूह नाय पिय, नाह उंजु ओहलो काम केरी जाकेरीन तारा बोरहावाला बायाख ठोकेर लागी।
खाणार नाय खाणाराह नेचो जाणे, एने नाह खाणार खाणारा पोर दोस लागाड़े; काहाकाय बोगवान ताह आहने केर लियेल हे।
आपु जा ताकेतवोर हेते, ता आपणा हुका उगे नाह देखता कोमजोरान कोमजोरीह वेठी।
तानकेरता, जीहे मसी बोगवानान बोड़ायीन केरता तुमूह स्वीकार किरेल हे, तिहेस केरीन तुमू बी एका दिहराह स्वीकार किरो।
काहाकाय तो कोमीत कोमी होव वोरह्यान एय जायेल ईतो पुण तान बुरहो तान सेरीरान गेत कोमजोर नाह ईयेल ईतो जिहकेरीन तान सेरीर कोमजोर एय जायेल ईतो एने खेराय ज्यी बी हे सारा वांज एती।
मी कोमजोरान केरता कोमजोरूस बुणेल काय कोमजोराह खेचीन लियावो, मी आखा माणहान केरता आखो काय बुणेल काय काल्लीन काल्ली रिती माय काल्ला एकान सुटकारो केरावो।
तानकेरीन तुमू मालीक माय ता हेऱ्या जुलूम खुसी माय मिलाज्यो, एने ओहलान आदर केऱ्या किरज्यो,
एय बाय बोणहा, आमु तुमूह सोमजाड़तेह काय जा माणहे आलह्या हेते ताह सोमजाड़, एने बितऱ्याह ईमोत आपु, कोमजोराह होमालु, आखान सेहेन किरो।
पुण खाणो सोमेजदारान केरता हे, जा तान अनुबव से हाजा बाकतान ओलखात केरने हिक जायेल हेते।
केदी एगदो तुमरी फाय आवी, एने ज्यी हिकवोण नाय आपी, ताहार ताह गेरा माय आवणे मा दिहो, “तुमूह सान्ती जुड़ी,” एने कोहलाक हेते, केरीन तो बी मा फुसहो।