18 जा वोर तुमूह एय सेकी, तोलो आखा माणहा हेऱ्या मेल राखो।
18 शक्य तर आखा माणहा हेऱ्यो तुमरेफायरीन एय तोलोक मिलिन रीवू.
ते तारी बेट ताच वेदी हिऱ्यो मेल दे, एने जाईन पेल तारा बायाख हिऱ्यो मेल मिलाप केर, ओवतो आवीन बेट चेड़ावजे।
बोरकेतवाला हेते ता जा नम्र हेते; काहाकाय ता देरतीन वारीस बोणती!
बोरकेतवाला हेते ता, जा मेल केरावणारे हेते; काहाकाय ता बोगवानान सोरा केवाती!
“मीठ हाजो हे, पुण केदी मीठान खारलो होवाद जात रेय, ते ताह कायता केरीन पोशा खारलो किरहो? तुमरो जीवणो चोखो मीलो, एने एका दिहरा हेऱ्या सान्ती माय रिवो।”
केरीन मी तुमूह बी जा रोम माय रेतेह, हाजाली खुबेर होमलावणेन जेलेम तियार हे।
काहाकाय बोगवानान राज खाणे पिणे नाह, पुण देरमी पोण मेल एने ती खुसी हे जी चोखाला जीवा केरीन ईथे।
तानकेरता आपु त्यु वातु माय कायेम लागेल रिज्यो जा माय मेल एने एका दिहरान उन्नती एय।
पुण केदी अविश्वासी एदमी आंगे एणेन केरता लेख्यान मांग केरी, ते ठिक हे ताह आप दिवो, ओहली हाल माय कुण बी बाहख बोणीख गाठ माय बांदायेल नाह सोता, बोगवान आपुह मेल केरनेन केरता हादिल हे।
एवी सेवली बुखेत एय बाय बोणहा, खुस रिवो; तुमरो सोबाव साप मिलो; एका दिहराह उत्साहित किरते रिवो; एकुच मोन मिलो; ईलीमिलीन रिवो। मोंग एने सान्ती आपणार बोगवान तुमरी हिऱ्यो रेय।
पुण जीवान फोल मोंग, खुसी, सान्ती, दिर, गीण, बोलाय, बुरहो,
एने ती सान्ती जी तुमूह आपसाम बांदिह ता से पायदा ईयेल जीवान एकता बाणावीन मेलनेन केरता एकेक टेमा माय कोसीत किरो।
एने तान कामान कारीन मोंग जुलूम केरीन तान मान सम्मान आपु, एने एका दिहरा हेऱ्या ईलीमिलीन रिवो।
जुवानीन मोरजीह रेन सिटो नाह, एने चोखो मोन से मालीकान नाव लेणारा हिऱ्यो देरेम, बुरहो, एने मोंग, एने ईलीमिलीन रेणारान पासाण लाग।
आखा हेऱ्या मेल किरो, एने ता चोखालाह होदणारे बुणो जान बिगेर कुण मालीकाह केदीच नाय देख सेकी।
तो बुरायीह सोड़ी एने हाजो तो केरी; एने तो पुरा मोना केरीन सान्ती होदणेन केरता कोसीत केरी।