11 कोसीत केरने माय आलह्या मा बोणी; आत्मिक उत्साह से बोराय रिवो; मालीकान सेवा केरती रिवो।
11 आस्थेविषयी मंद रेहू मा; आत्मा माय उत्सुक ओहलो; प्रभुही सेवा केरतीन रीवू.
एदेरमो वोड़ने से मोकतास माणहान मोंग ठेंडो पोड़ जाय,
तान मालीक ताह जापाप आप्यो, “एय खाराब एने आलह्या पावोर, जेवी तु ज्य जाणतालो काय जा मी नाह पिऱ्यो ता रेन काटणे, एने जा मी पोसरायेल नाह ता रेन टुलो केरने।
ताह मालीकान वाटीन हिकवोण जुड़ेल एती, एने मोन लागाड़ीन उत्साह से यीशुन बाराम वात हुतरो केयीन हिकाड़तालो, पुण तो फोक्तो योहान बपतीस्मान बाराम जाणतालो।
मतलब जुलूम गेरबोड़ाय से, एने आहवा गेलावी गेलावीन एने त्यु पारेख माय बी, जो यहुदिन योजनान वोजेसे जी मार पोर आव पुड़ेल एती, मी मालीकान सेवा किरतेच रिनो।
काहाकाय जो पावोरान हाल माय मालक्या माय हादाड़ेल हे तो मसी माय आजाद हेते।
जो माणुह पेल चोरी केऱ्या केरतालो, तो पोशो चोरी नाय केरी, पुण हाजा काम केरनेन केरता मेहनेत केरी, ज्यानकेरता काय जा माणहाह गिरेज पुड़ेह ताह आपणेन केरता ता फाय जुलूम काय रेय।
एय मालीक, तुमू आपणा सेवकाह तान कामान गेत हाजो वेवारो ताह हेऱ्या किरो। एर मिलो काय हेरगा माय बी तुमरो एक मालीक हे।
ओवती ती गेर गेर फिरीन आलही एणेन हिकेह, एने आलही एणेन ओलीस नाह पुण बकबक केरती रीथे, एने दिहरान कामाम आथ टाकेह एने होबाय नाय ओहल्यु वातु किरेह।
जेवी आपुह एक ओहलो राज जुड़ने बाजरेनोह जो केदी आलेस नाय। ते आवो आपु दन्यवादी एय जाता, एने बोक्ती, एने बिय हेऱ्या बोगवानान ओहली आरादना केरता जाकेरीन तो खुस ईथे;
ज्यानकेरीन तुमू सोता माय एका दिहरान ओंगाण आपणा आपणा पापाह मान लिवो, एने एका दिहरान केरता विन्ता किरो, ताकेरीन हुदरी जाहो, देरमी जाणान विन्तान फारेक माय जुलूम काय एय सिकेह।
जेवी तुमू बायबांडलान केरता बिगेर कोपेट मोंग ने केरता खेरायीह पालेन केरीन तुमरा मोनाह चोखा किरेल हेते, ते पुरो मोन लागाड़ीन एका दिहरा हेऱ्या जादा मोंग किरो।
आखाम रेन हाजी वात ज्यी हे काय एका दिहराह जादा मोंग किरो, काहाकाय मोंग जुलूम पापाह डाप दिथे।
पुण माहु तार विरोद ज्यो केणु हे: तु तारो पेल्लो मोंग सोड़ दियेल हे।