Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 14:13 - खेरलो वचन नोवालो नियम

13 पुशो मी हेरगाम रेन ज्यो आवाज होमल्यो, “ज्यो लिख: बोरकेतवाला ता हेते, जा मालीक पोर बुरहो केरनेन पासाण मोरती!” चोखालो जीव किथे, “होव, काहाकाय तान मेहनेत से ताह आराम जुड़ी, एने तान काम ने ईसाब ता हेऱ्यो मेलाय जाय।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

नाहाली

13 ओवतो मी स्वर्गामाय रीन हा शब्द होमलील, “लिख: जे मुरील प्रभु माय मोरतालू, तो ऐवी तारीन धन्य हि.” आत्मा केणे, “होव, काहाकाय कि ते आपणो आखा परिश्रमा तारीन विश्रांती सापडे, एने तान कार्य तान हेरी जातेह.”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 14:13
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

एने दिखो, हेरगा माय रेन एक आवाज आवो: ज्यो मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे।


पुण अब्राहाम केयो, “एय बेटा, एर केर काय तु तारे जीवाय माय मोंज किऱ्यो, पुण लाजर वेला किरेल ईतो। पुण एवी तो न्या हुक हुदेरनोह, एने तु वेला केरने बाजरिनोह।


एने यीशु ताह केयो, “अन्याय केरीन दुनियान मालदेन से तुमरे केरता जोड़ीदार बाणाव लिवो, काहाकाय जेवी तो निवरी जाय, ते ता तुमूह जेलेमक्यो खेतेम नाह एणे ता माय लेय लेती।


केदी आपु जीवताला हेते, ताहार बोगवानान केरता जीवताला हेते; एने केदी मोरतेह, ताहार बोगवानान केरता मोरतेह; केरीन आपु जीवे नाहते मोरी, आपु मालीकास ने हेते।


पुण जा मसी पोर बुरहो केरनारे मोर जायेल हेते, ता बी खेतेम ईयेल हेते।


पुण खेरीच मसी मुरेल माय रेन जीव उठेल हे, एने जा मोर जायेल हेते ता बी जीव उठती ज्यो वातीन पुरावो हे।


तानकेरता एय मार मोंगाल्ला बाय बोणहा, मोजबुत एने वातड़ा रिवो, एने मालीकान कामा माय कायेम वोड़ते जावो, काहाकाय ज्यो जाणतेह काय तुमरी मेहनेत मालीक माय उदेड़ नाह सोती।


तानकेरता आमु ईमोत बांदिन रेतेह, एने सेरीराह रेन आंगे एन बोगवाना हेऱ्यो हेरगावाला गेराम रेणे जुलूम हाजो सोमेजतेह।


केदी माहु तुमरा बोरहान रूप बोलीदान एने सेवा हेऱ्यो आपणी लुय बी वोयाड़ने पोड़ी, तीबी मी खुस हे एने तुमू आखा हिऱ्यो खुसी वाटथु।


काहाकाय यीशु मोर जायेल एने पुशो जीव उठेल उहलो तुमरो बुरहो एय, ते ताज ने गेत जा यीशु पोर बुरहो केरीन मोर जायेल हेते, ताह बोगवान यीशु हिऱ्यो लावी।


काहाकाय मालीक खुद हेरगाम रेन उतरी; तुलबूखे ललकार, एने मुखी हेरोगदुतान बोल होमलाय, एने बोगवानान पावली फुकाय जाय; एने जा मसी माय बुरहो केरीन मोर जायेल हेते, ता पेल जीव उठती।


यीशु आपणे केरता मुरनो, ज्यानकेरता काय आपु जीवताला रेहु नाहते मोर जाहु, जेवी यीशु पोशो आवी तेवी आखा मिलीन ताच हेऱ्या जिवी।


थोड़ाक माणहान पापे ते उगड़ीन नियाव ने केरता पेलुच पोच जातेह, पुण थोड़ाक पासाण रेन जातेह।


तिहेस केरीन थोड़ाक हाजाला कामे उगाड़ला हेते, एने जा ओहला ना सोता, ता बी लीकाय नाह सेकते।


तो ज्यो केणे बाजरियेल एतो, “जो काय तु दिखेह, ताह पुस्तेक माय लिखते जा एने त्यु आसीयान सात मोंडल्यु: इफिसुस, समुरना, पिरगमुन, थुआतीरा, सरदीस, फिलादिलफिया, एने लोदिकिया फाय मुकेल दे।”


जेवी ता ढाखारनेन हात सोबदा होमलाय गीया, तेवी मी लिखण्यु ईतो, पुण मी हेरगाम रेन ज्यो आवाज होमल्यो, “जी वात ढाखारनेन हात सोबदा माय होमलेल हे; त्युह मा लिखही, पुण आठाली मेल।”


जेवी हातवो हेरोगदुत तान पावलीह फुक्यो, तेवी हेरगा माय मोटलो मोटलो आवाज एणे लागो, “एवी दुनिया पोर राज केरनेन ताकेत आमरा मालीक फाय हे, एने तान मसीन हे, एने तान राज कायेम कायेम रेय!”


तेवी बोगवानान जो मोंदिर हेरगा माय हे तो उगड़ी गीयो, एने तान मोंदिर माय तान वायदान पेटी देखानी। तेवी विजेलनो, गाजणे, आयेड़नो, एने देरती आलनी, एने मोटलो बोरफो पोड़नो।


तेवी हातवो हेरोगदुत तान वाटकाह वारा पोर टाक दिनो। एने हेरगान मोंदिरा माय बोगवानान राजगादिम रेन एक जोरदार आवाज ज्यो कितेन होमलानो, “आखो काय पुरो एय गीयो!”


तेवी हेरोगदुत माहु केयो, “ज्यो लिख, बोरकेतवाला माणहे ता हेते, जा मेंड्रान वाराड़ा माय खाणेन केरता हादाय जायेल हेते।” एने हेरोगदुत माहु पोशो केयो, “ज्या बोगवानान खेरला वचन हेते।”


इफिसुस मायवाली मोंडलीह खुबेर पोचाड़नार हेरोगदुताह ज्यो लिख: “जो तान जेवड्या आथा माय हात ताराह लीय रिनोह, एने होनान हात दिवान विची माय फिरेह तो ज्यो किथे काय।


जान कान एय ता होमली लेय काय जीव मोंडलीह काय किथे! जा जीत हासील केरी, ताह मी जीवणान जाड़ा माय रेन फोल खाणेन केरता पारवांगी आपुह, जो हेरगा माय बोगवानान बोगीचा माय हे।


बोरकेतवालो एने चोखालो माणुह तो हे, जो पेल्ला जीव उठणा माय बेलायेल हे। ओहला माणहा पोर दुसरी मोतीन कायस बी आदिकार नाय मिली; पुण ता बोगवानान एने मसीन चाकऱ्या एती, एने ता हेऱ्या एक एजार वोरह्या वोर राज केरती।


पुशो जो राजगादि पोर बोह रियेल ईतो तो केयो, “दिखो, मी आखी वातुह नोवाली केर देथु!” एने तो माहु ज्यो बी केयो, “ज्यो लिख ली, काहाकाय ज्यी वातु खेरली एने बोरहान लायकीन हे।”


जीव एने वोवड़ी दुयून केणु हे, “आव!” एने जो होमलेह तो किथे, “आव!” एने जो तिहल्यो हे तो आवी; एने जीवाय ने पाणी फुकेट माय लेय लेय।


ता माय रेन एकेकाह दोवल्या फाड़का आपाय गीया, एने ताह कियेल, थोड़ीक वार वोर आराम किरो, जाह वोर काय तुमरा मसी मायवाला हाती सेवक एने बुरहो केरनारा बाय बोणहा मोरनेन गेणती पुरी नाय एय जाय, जा तुमरी गेत माराण्या हेते।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ