Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 12:9 - खेरलो वचन नोवालो नियम

9 एने ता एजगेरा एने तान हेरोगदुताह बुंदे टाक देना, ज्यो तोस जुनालो गेयड़ेक हे, जो खाराब एने सैतान केवाथी, एने आखी दुनियाह बोटकावणार हे।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

नाहाली

9 तेवी तो मोठू अजगर, अर्थात तोच जुनो गेयळेक जो दिव्याबल एने शैतान कियील जाथू एने आखा जगान ठोगणारू हि, पृथ्वीपोर पाडीन टाकिला आवा, एने तान दूत तान हेरी पाडीन टाकिला आवा.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 12:9
68 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

एने जेंगली दाणा पेरनार सैतान हे, काटणे बुखेत ज्यी देरतीन सेवल्यो दिह हे, उंजु काटणारे हेरोगदुत हेते।


काहाकाय जुठा मसी एने जुठा जाणकार उठ बोहती, एने मोटली निसाणी, एने बोंगलाड़ टाके ओहला कामे देखाड़ती काय केदी एय सेकी ते निवाड़ेलाह बी खोवाड़ देती।


तेवी तो डाखरे उगे वालाह केय, “एय हारापेल माणहे, मार ओंगाण रेन पोला जेलेमक्या आक्‍ठा माय जात रिवो, जो सैतान एने तान दुतान केरता तियार किरेल हे।


तेवी चोखालो जीव यीशुह उजाड़ी माय ली गीयो काय सैतानान उगे रेन तान पारेख एय।


तेवी यीशु ताह जापाप आप्यो, “एय सैतान सिटो एय जा, काहाकाय वचन माय लेख मीलेल हे: ‘तु तारा मालीक बोगवानाह ओलोस बोक्ती केर, एने तान उलोस उपास केर।’”


तान पासाण सैतान ताह यरूशलेम हेयरा माय ली गीयो, एने मोंदिरान चुटा पोर उबराख दिनो,


ओवतो सैतान ताह एक उचाच बोयड़ा पोर ली गीयो, एने ताह दुनियान आखो राज एने तान बोड़ाय देखाड्यो।


यीशु चेलाह केयो, “मी सैतानाह, विजलीन गेत हेरगाम रेन पोड़तालो देखणे बाजरियेल ईतो।”


ते काय ज्यो हाजो नाह एतो काय जी बायकु अब्राहाम ने बेटीख हे, जीह बुतड़ो आठरा वोरह्या वोर बांद मिलेल ईतो, विहेवणेन दिह ज्या बांदायेल माय रेन सुट गियीह?”


यहुदाह इस्‍कोरिती बी केताला तो यीशुन बारा चेलाम रेन एक ईतो ता माय सैतान रिग गीयो।


उंजु यीशु केयो, “शिमोन, एय शिमोन! होमेल, बुतड़ो तुमूह पारेखणेन केरता परवांगी मांग लियेल हे, काय तुमू आखाह खाराबाम रेन हाजालाह आंगे केरी जिहकेरीन किरसाण गोवान दाणाह बुहटाम रेन आंगे किरेह।


वाटीन दिड़े वाला दाणा ता हेते, जा वचन होमेलतेह, पुण सैतान आवीन तान मोना माय रेन वचन उखलीन ली जाथे, काहाकाय ओहलो नाय एय काय ताह बुरहो केरीन सुटकारो जुड़ी।


एवी ज्यी दुनियान नियाव केरनेन टेम आव लागेल हे; एवी ज्यी दुनिया पोर राज केरनार आदिकारी काड़ाय जाय।


मी एवी तुमरी हिऱ्यो उंजु जादा वात नाय केरू, काहाकाय ज्यी दुनिया पोर राज केरनार आवीह। मार पोर तान काय आदिकार नाह।


ता नियाव ने बाराम गेलेत हेते, काहाकाय ज्या दुनिया पोर राज केरनार आदिकारी पेलुस दोसी ठेराय जायेल हे।


तुमू तुमरा आबाख बुतड़ान हेते, एने तुमू तान मोरजीह पुरी केरने होदतेह। तो ते सुरवात रेन खुनी हे एने तो खेराय पोर टिकनो नाह, काहाकाय ता माय खेराय सोतीस नाह। जेवी तो जुठ बोलने, ते तान सोबाव केरीन बुलेह, काहाकाय तो जुठो हे एने जुठान आबोख हे।


तान डोला उगाड़ने एने ताह आदारा माय रेन उजाला माय लावणे, एने सैतान ने आदिकार माय रेन बोगवानान उगे फिरनेन केरता, तुवाह मोकेलने बाजरिनोह। ताहसे तुवाह होमालीन मेलुह, ज्याह से ता पापान माफी सापड़ावती एने ता माणहान जागो सापड़ावती जो मार माय बोरहान कारेण चोखा ईयेल हेते।”


तेवी पतरस ताह केयो, “एय हनन्या, तु बुतड़ाह तारा मोना माय ज्यी वात किहीक टाकणे दिनो? काय तु चोखाला जीवाह जुठ बोली एने जागान किमोत माय रेन थोड़ोक वोचाड़ीन मेल लेय।


काहाकाय ओहला माणहे आपणा मालीक मसीन नाह, पुण सोतान पेटान सेवा केरतेह; एने मोट मोठ्यु वातु से सीदा सादा मोनान माणहाह बोटकाव देतेह।


सान्तीन बोगवान बुतड़ाह तुमरा पाया बुंद उतवाल्योच केच्‍या वालाव देय। आपणा मालीक यीशु मसीन गीण तुमरी पोर ईती रेय।


ज्यी काय बोंगलाणेन वात नाह, काहाकाय सैतान खुद बी हेरोगदुतान वेह रूप बुदलेह।


पुण मी बिथु काय जिहकेरीन गेयड़ेक तान उशारी माय हवाह बेहकायेल, तिहेस केरीन तुमरो मोन ता खेरलाय एने चोखाला माय जो मसी हेऱ्यो एणे जुवे, खाराब नाय केराय जाय।


ज्यानकेरता काय मी उजालान मोकतास ने कारेण फुहलाय नाय जाव, एने मार सेरीराम एक काटो टोचलेल हे मतलब सैतानान एक दुत ने माहु दुमा दियेल ताकाय फुहलाय नाय जाव।


काय सैतान तुमू पोर आदिकार नाय केरी, काहाकाय तुमू तान विचाराह रेन एंजाणल्या नाह सोता।


एने ता अविश्वासीन केरता जान इकेल ज्या दुनियान देव जो सैतान हे आंदलो केर दियेल हे। काहाकाय मसी जो बोगवानान वेह रूप हे तान चोमेकणार हाजाली खोबरीन उजालाह ता देख नाय सेकी।


ज्यानकेरता काय आपु ओंगाण सोरान गेत नाय रेय, जो देरीयान लाटान गेत जी उगे ती उगे उसेलने फिरवाय जाणे, एने माणहान ठेग विद्यान वादोण एने माणहान चेतराय ने द्‍वारे वोयते जाथे।


काल्ली बी बातीन कुणी फाय रेन ठेगाहु मा; जाह वोर बोगवानान विरोद सेवल्यो देंगो नाय एय, ताह वोर खाराब माणुह नाय आवी। जो नेरगान आक्‍ठा माय टाकाएन खेतेम एय जाय।


एने आदम फासायेल नाह, पुण बायकु फासानी एने बोगवानान नेमाह तोड़ देनी।


पुण खाराब एने बोटकावणारे माणहे दिहराह ठेगती, एने खुद बी ठेगायेन खाराब कामा माय होवटाह बिगेड़ते जाती।


जेवी सोरा माह एने लुय ने गोवांदी हेते, ते तु सोता बी तान बाराबोर तान गोवांद्यो एय गीयो, काहाकाय मोतीन द्‍वारे ताह जाह मोती पोर ताकेत जुड़ेल एती, मतलब सैतानाह विणकाम्यो केर देय,


चेकचेल्या ईवो, एने जागताला रिवो! काहाकाय तुमरो विरोदी बुतड़ो डाखारनार सिहान गेत कुणीह फाड़ खाव, ज्यो होदते फिरेह।


आपु बोगवाना फाय रेन हेते ज्यो एवी आपु जाणतेह, एने आखी दुनिया ता खाराबान काबाम पोड़ रेनीह।


पुण मुखी हेरोगदुत मीखायेल, जेवी सैतान मुसान देड़ान बाराम बोलचाल किऱ्यो, ते ताह हाजो बाकतो केयीन आरोप नाह लागाड्यो पुण ज्यो कियेल, “मालीक तुवाह दोपकावी।”


केरीन एय हेरोग एने ता माय रेणारे खुस ईवो, पुण देरती एने देरीया पोर हाय! काहाकाय सैतान जुलूम राग माय तुमरी फाय उतेर आयेल हे, काहाकाय तो जाणेह काय ता फाय टेम थुड़ोस बाकी हे।


एक उंजु निसाणी जुगा माय देखानी। एने दिखो, रातला रेंगान एक मुठलो एजगेर ईतो, तान हात मुंड एने दोह हिंगे एता एने तान हातु बी मुंडा पोर एक एक मुकूट एतो।


तेवी हेरगा माय लेड़ाय एनी। मीखायेल एने तान हेरोगदुत एजगेरा हेऱ्या लेड़ाणेन केरता निकेलना, एजगेर एने तान हाती ता हेऱ्या लेड़ाना;


पुण एजगेर जिक नाह सीक्‍यो, एने हेरगा माय तान केरता रेणेन जागु नाह रेनो।


एने जा चोमेत्कार ता जेनवेरान ओंगाण ताह केरनेन होपेल एतो, तो देरती पोर रेणारा माणहाह ठेगतालो। तो ताह केतालो काय ता जेनवेरान मुरती बाणावो जान सेरीर पोर तालवारी केरीन जेखेम लागेल एतो, एने जो पोशो जीवतालो एय जायेल एतो।


ज्या चोमेत्कार केरनार सैतानान खाराब जीव हेते। जा तीन जीव आखी दुनियान राजा फाय निकलीन ज्यानकेरता जातेह, काय ताह आखाह रेन ताकेतवाला बोगवानान ता मोटला दिह्यान लेड़ायीन केरता टुलो केरी।


तो मोठेस आयड़ीन केयो, “मोटलो बाबिलोन पोड़ गीयो! पोड़ गीयो! तो खाराब जीवान जागु; एने आखी बातीन एठी जीवान ईड्डो एने एकेक एठा एने खाराब चीड़ान ईड्डो एय गीयोह।


एने दिवान उजालो तुवा माय पोशो केदी बी देखाय नाय, एने वोवड़ान एने वोवड़ीन आवाज पोशो केदी बी तुवा माय होमलाय नाय देय। काहाकाय तार वेपारी दुनिया माय ताकेतवाला एता, एने देरतीन आखा माणहे तार जुठा चोमेत्कारान वोजेसे बारमाय जायेल एता!”


ता जेनवेराह एने जुठा जाणकाराह जो तान ओंगाण चोमेत्कार देखाड़तालो, ता दुयूह बोंदी बोणाव लेदा। जो चोमेत्कार केरीन माणहाह ठेगतालो। एने जा माणहे जेनवेरान साप लियेल एता एने जा माणहे मुरतीन पुजा केरताला। जेनवेराह एने जुठा जाणकाराह दुयूह बी हेलेगताला गंदक एने आक्‍ठान जोवरा माय जीवतालाच टाकाय गीया।


मी ज्यो जाणथु काय तुमू ता रेतेह जाहरो सैतान ने राजगादि हे। तुमू मार हेऱ्या खेरला हेते एने मार बुरहो केरने ता दिह्या माय पासाण नाह ईनो, जा माय मार विश्वासयोग्य गोवाह अन्तिपास तुमरी विचीम माराय गीयो, जा सैतान रिथे, तेवी बी तुमू माहु नाकार्‍या नाह।


पुण मी थुआतीरान बाकी माणहाह, जा ज्यी खाराब हिकवोणाह नाह मानते एने ती वातुह जीह सैतानान उंडाल्यु वातु केतेह त्युह नाह हिकेल सोता। ज्यो केथु काय मी तुमू पोर उंजु होवटो वोजो नाय टाकुह।


मी तार दुखाह एने गेरीबीह जाणथु; पुण तु मालदार हे! एने जा माणहे सोताह यहुदि केतेह, पुण ता हेते नाह; एने तार विरोद माय जा खाराब वातु ता केरतेह ताह बी मी जाणथु; पुण सैतान ने सबा हेते!


तेवी सैतान जो ताह दोका माय मेलतालो आक्‍ठो एने गंदक ने जोवरा माय टाकाय गीयो, जा तो जेनवार एने जुठा जाणकार हेते; ता कायेम ताहरी रात ने दिह पिड़ा माय वेला केरती।


एने सैतान आखी देरती पोर पोसरील देसाह पोटाड़नेन केरता निकेल पोड़ी, गोग एने मागोग न्याह पोटाड़ी। एने ताह लेड़ाणेन केरता टुलो केरी, ता देरीयान रेटान गेत गेणाय नाय ओलाक रेती।


दिखो! सैतान ने सबा एने जा सोताह यहुदि केतेह, पुण ता हेते नाह, एने ता जुठ बोलतेह। मी ताह मोजबुर केर देह काय ता तुमरा पाया पोड़ती, एने जाणती काय मी तुमूह मोंग किरेल हे।


जेवी पाचवो हेरोगदुत तान पावलीह फुक्यो, ते मी हेरगाम रेन एक तारो देरती पोर पोड़तालो दिख्यो, एने ताह नेरेग कुंड ने कुची आपाय गियी।


ज्यो देखीन बाकीन माणहे जा त्यु पिड़ा माय रेन वोचेल माणहे जा माराय नाह जायेल एता, ता तान आथा केरीन बाणायेल वोस्तु से मोन नाह फिराया। बुतड़ान एने होना चांदीन डेगड़ान, एने लाकड़ान पुजा केरने नाह सोड्या, ती मुरती नाह देख सिकेत, नाह होमेल सिकेह, नाह चाल सिकेत।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ