21 यीशु चेलाह फुशो, “काय तुमू एवी वोर नाह सोमेजते?”
21 तो ताह कियील, “काय तुमूह ऐव एने ताहवोर समजवनाहं?”
एने ता पाच एजार माणहा खावड़ायेल तान बाराम चेला नाह सोमजेल एता; काहाकाय तान मोन ता वातड़ो केर लियेल एता।
यीशु तान जीवा माय हाह बोरीन केयो, “ज्यी टेमीन माणहे काहा निसाणी मांगतेह? मी तुमूह खेरीच केथु! काय ज्यी टेमीन माणहाह काल्लीस निसाणी नाय आपाय!”
यीशु ज्य जाणीन ताह केयो, “आपु फाय रोटा नाह सोता इहकेरीन आपसाम बोलचाल काहा केरतेह? काय तुमूह एवी बी सोमेज माय नाह आवीत? काय तुमरो मोन वातड़ो एय जायेल हे?
ता आखा बेतसेदा गावाम आवा, एने थोड़ाक माणहे एक आंदलाह यीशु फाय लेन आवा एने ताह विन्ता केऱ्या काय आंदलाह सापली।
ज्यो होमलीन यीशु चेलाह केयो, “एय अविश्वासी माणहे! मी केवीह वोर तुमू हिऱ्यो रेह? एने तुमरी वेठुह? सोराह मार फाय लावो!”
यीशु ताह केयो, “एय फिलीपुस, मी ओला दिह वोर तुमरी हिऱ्यो हे, तु माहु नाह जाणेत काय? जो कुण माहु दिखेल हे, तो मार आबाख दिखेल हे।” ते तु काहा किथे, “आमुह आबोख देखाड़?”
हाजो विचार केरने चालु किरो एने पाप केरने सोड़ दिवो, काहाकाय थोड़ाक ओहला हेते जा बोगवानाह नाह जाणते, मी तुमूह लाजवाड़नेन केरता ज्यो केथु।
मी तुमूह लाजवाड़नेन केरता ज्यो केथु काय खेरीच तुमरा माय एक बी इकेलदार माणुह नाय मीले, जो आपणा बायाख ने होमच्यो केर सेकी?