34 एने हेरगान उगे देखीन हाह लिदो, एने ताह केयो, “इप्फत्तह!” मतलब “उगड़ीजा!”
34 एने उपेर स्वर्गा उखेर देखीन हांह लियेल, एने कियील, इफ्फाथा, म्हणजे “उगडी जा.”
यीशु ता पोर गीण केरीन आथ ओंगाण केरीन ताह सापलीन केयो, “मारी मोरजी हे काय तु हुदेर जाय!”
दिह्यान तीन वाजता यीशु मोठेच आयड़ीन केयो, “इलोई, इलोई लमा शबक्तनी?” ज्यान मतलब हे, “एय मार बोगवान, एय मार बोगवान, तु माहु काहा सोड़ दिनोह?”
एने तो सोरीन आथ देरीन तीह केयो, “तलीता कुमी,” तान मतलब हे, “एय आतली सोरी, मी तुवाह केथु उठ!”
यीशु ता पाच रोटा एने दुय मासाह आथाम देरीन हेरगान उगे देख्यो, एने बोगवानान दन्यवाद किऱ्यो। तो रोटा मुड़ीन चेलाह आपते गीयो काय माणहाह वाटती। एने ता दुय मासा बी तिहेस केरीन वाट देना।
ता माणहान कान उगड़ी गीया, एने तान जिबीन गाठ बी जात रेनी, एने तो हास केरीन बोलने बाज गीयो।
यीशु तान जीवा माय हाह बोरीन केयो, “ज्यी टेमीन माणहे काहा निसाणी मांगतेह? मी तुमूह खेरीच केथु! काय ज्यी टेमीन माणहाह काल्लीस निसाणी नाय आपाय!”
यीशु ताह केयो, “देखणे बाज्जा; तारो बुरहो तुवाह हुदार दियेल हे।”
जेवी यीशु यरूशलेम ने आहने आवो, तेवी तो ता हेयराह देखीन रेड़नो।
तेवी यीशु खाटलान आहने आवीन खाटलाह आथल्यो, एने खाटलो उखेलनारे उबरी गीया, तेवी यीशु केयो, एय जुवान! मी तुवाह केथु, “उठ।”
जेवी यीशु मरयमीह एने ती हेऱ्या आयेल यहुदि माणहाह रेड़ताला दिख्यो; तेवी जीवा माय जुलूम उदास, एने दुखी ईनो,
यीशु रिड़नो।
यीशु मोना माय जुलूम दुखी एन माहणा माय आवो, तो माहेण एक गुफा एती, एने एक दिगोड़ मुयाला पोर मीलेल एता।
तेवी ता देगड़ाह हेरकाव देना, उवतो यीशु उपेर देखीन केयो, “एय आबा, मी तारो दन्यवाद केरथु, काय तु मारी होमेल लियेल हे।
ज्यो केयीन यीशु जोरेस आयड़ीन केयो, “एय लाजर बाहेर निकील आव!”
यीशु इहकेरीन केणेन पासाण हेरगान उगे देखीन केयो, “एय आबा, तो टेम आव लागेल हे। तारा बेटाख ने बोड़ाय केर काय बिटोख बी तार बोड़ाय केर सेकी।
पतरस ताह केयो, “एय एनियास, यीशु मसी तुवाह हुदारेह। उठ, तारो आथरोण गुंडाल,” ओवतो तो चालुस उबरेय गीयो।
तेवी पतरस आखाह बाहेर निकाल दिनो, एने मांड्या वालीन विन्ता किऱ्यो एने देड़ान उगे देखीन केयो, “एय तबीता, उठ।” तेवी ती तीन डोला उगाड़ देनी; एने पतरसाह देखीन उठ बोहनी।
काहाकाय आपणो उहलो मुखी चाकर्यो नाह सुतो जो आपणी कोमजोरी माय आपु हिऱ्यो दुखी नाय एय सिके, पुण तो आखी वातु माय आमरे गेत पारखाय ते जायेल, तीबी विण पाप निकेलनु।