23 ज्यु आख्यु खाराब वातु माणहा माय रेन निकेलनु, एने माणहाह एठो केरने।”
23 जाह आखा खारब वातू मायरीन बाहेर निकलहू एने माणहाह भ्रष्ट केरणू.
ओहली काल्लीस वोस्तु नाह सोती जी माणहाह बाहेर रेन माय जाईन ताह एठी केरी। पुण जी चिज माणहान माय रेन निकलेह, तीस माणहाह एठी किरेह।”
यीशु ताह केयो, “काय तुमू बी नासमज हेते? काय तुमू नाह सोमेजते काय जी चिज बाहेर रेन माणहान माय जाथे? ती चिज ताह एठी नाह किरेत,
यीशु पुशो ताह केयो, “जो माणहान माय रेन निकलेह तोच माणहाह एठो किरेह।
लोब, खाराब काम, खाराब देखणु, जुठ, चिहटा, मोठलाय, कोपेट एने फोगान गेत वातु केरावणे।
उवतो यीशु ता रेन निकलीन सुर हेयराम आवो, एने एक गेराम गीयो। तो ज्य नाह होदतालो काय कुण बी ताह ओलखी, पुण यीशु लीकाय नाह सीकनो।
केदी बोगवानान मोंदिराह कुण बी खेतेम केरी ताहार बोगवान ताह खेतेम केरी। काहाकाय बोगवानान मोंदिर चोखालो हे, एने तो तुमू हेते।
चोखाला माणहान केरता आखी वोस्तु चोखी हे, पुण एठा एने अविश्वासी माणहान केरीन कायच बी चोखो नाह सोतो, काहाकाय तान इकेल एने मोन दुयू एठा हेते।
तिहेस केरीन ज्या होपनो देखणारे बी तान तान सेरीराह एठो केरतेह, एने बोगवानान आदिकाराह खाराब जाणतेह, एने उचा पोदवालाह हाजो बाकतो केती रेतेह।