2 एने ता यीशुन थोड़ाक चेलाह बिगेर आथ दुयेल रूटो खाताला देख्या, केरीन ता चेलाह एठा मान्या।
2 तास देखायील का तान कांही चेला अशुद्ध दोव ते ताहोलोच जेवण केरतीन हेते.
“तारा चेला डायडायान रितीह काहा नाह पालते? एने बिगेर आथ दुयेल रूटो खातेह!”
केरीन फरिसी एने देरेमगुरू यीशुह फुशा, “तारा चेला काहा नाह डावाला माणहान हिकवोणीह मान्तेह, एने बिगेर आथ दुयेल रूटो खातेह।”
यहुदिन रितीन गेत यीशु बिगेर आथ दुयेल रूटो खाणे बोह रियेल ईतो, फरिसी ज्य देखीन बोंगलाय गीया।
ताह केयो, “तुमू जाणतेह काय बिगेर यहुदि माणहा हेऱ्या ओलखात मेलने, एने ता फाय जाणे यहुदि माणहान केरता पाप हे। पुण बोगवान माहु कियेल हे काय काल्ला बी माणहाह एठो एने खाराब मा किहे।
पुण मी केयो, ‘नाह मालीक, नाह; काहाकाय काल्ली बी एठी एने खाराब चिज मार मुया माय केदी नाह गियी।’
माहु मालुम हे एने मालीक यीशु माय माहु बुरहो ईयेल हे काय काल्लो खाणो सोता माय एठो नाह, पुण जो ताह एठो सोमजेह तानकेरता एठो हे।
ते विचार केर लिवो काय तो कोलोक बारो डेंडान लायेक ठेराय, जो बोगवानान बेटाख पाया केरीन चेदेल एने वायदान लुयीह, जी केरीन तो चोखालो ठेरायेल ईतो, एठो किरेल हे, एने गीण ने जीवान अपमान किरेल हे।
पुण ता माय काल्ली बी एठी वोस्तु केदी बी रिग नाय सेकी, एने नाह खाराब काम केरनारे, एने नाह जुठ बोलणारे ता माय रिग सेकते। पुण तो माणुह ता हेयरा माय रिग सेकी जान नाव मेंड्रान जीवणान पुस्तेक माय लेखायेल हे।