10 ती जाईन यीशुन हातीह जा दुखाम बोराय रियेल एता एने रेड़ताला, ताह खुबेर केरी।
10 तिने जाइन यीशुन जोडव दाराह शोकात बुडना एता एने रेडतेन एता, वर्तमान आपील.
पुण तो जुवान ज्यी वात होमलीन नाराज एन जात रिनो, काहाकाय तो जुलूम मालदार एतो।
तेवी माणहान बेटाख ने निसाणी वादला माय देखाय, एने तेवी देरतीन आखा जातीन माणहे साती ठोकती; एने माणहान बेटाख मोटली ताकेत एने बोड़ाय हिऱ्यो जुगान वादला पोर आवतालो देखती।
यीशु ताह जापाप आप्यो, “जाह वोर वोवड़ो वाराड्या हिऱ्यो हे काय ता दुख मोणावती? पुण ता दिह आवती जेवी वोवड़ो ता हिऱ्यो रेन आलेग एय जाय, तेवी ता उपास देरती।
तेवी चालोच दिहरी वार कुकड़ो वाह दिनो। तेवी पतरसाह ती वात जी यीशु ताह कियेल ईतो एर आवी: “कुकड़ो दुय वार वाहणेन पेल तु तीन वार माहु नाकार हे।” एने पतरस रेड़ने बाज गीयो।
यीशु ताह फुशो, “तुमू काल्ली गेटनान बाराम वातु केरने बाजरेनाह? ता ज्य होमलीन नाराज एन उबरी गीया।”
पुण मी जो ज्यु वातु तुमूह कियेल हे, केरीन तुमरो मोन दुखाम बोराय जायेल हे।
केरीन मरीयम मगदलीनी जाईन चेलाह केयी, “मी मालीकाह दिखेल हे, एने तो माहु ज्यु वातु कियेल हे।”