26 चेला ज्य होमलीन जुलूम बोंगलाय गीया एने एका दिहराह फुसणे बाज गीया, “ते ओवतो कुणीन सुटकारो एय सिकेह?”
26 तो उंजू जादा बोग्लाईन फुसणे लागिल उवतू तो कूण उद्धार एहू शकते?
बोगवानान राज माय मालमात्याह जाणे रेन उटड़ाह हुईन डोसाम रेन सेरकी जाणे होपो हे।
यीशु चेलान उगे सीदो देख्यो एने जापाप आप्यो, “ज्यो माणहान केरता जुलूम केठीण हे, पुण बोगवानान केरता नाह; काहाकाय बोगवानान केरता आखो केठीण नाय मीले।”
तेवी यीशु ता हिऱ्यो डोंडह्या माय आवो, एने वादोण वारो थोब गीयो। ज्य देखीन चेला जुलूम बोंगलाय गीया,
तान वातु होमलीन बोंगलाय गीया एने केया, “ज्यो कोलोक हास केरीन आखो काय केर लिथे, तो बेयराह होमेलने एने मुकाह बोलनेन ताकेत आपेह!”
एने थोड़ाक माणहे यीशुह फुशा, “एय मालीक, काय सुटकारो सापड़ावणारे थोड़ाच हेते?”
होमेलनारे फुशा, ते ओवतो कुणान सुटकारो एय?
ता केया, “मालीक यीशु पोर बुरहो केर, ते तु एने तारा गेराणान सुटकारो एय।”
काय ता ओलास मसीन पावोर हेते? मी गांडान गेत केथु, मी ताह रेन वोदिन हे। जास्ती मेहनेत केरने माय; जाहार ताहार जेलीम कोंडाणेम; चापका खाणे माय; जाहार ताहार मोतीन दाक माय।