20 तो यीशुह केयो, “एय गुरू, ज्य सोब मी आत्योच रेन मान्तेन आयेल हे।”
20 तो ताह कियील, गुरुजी, मी जेल्मो लियील हि तेविरीन ज्यू आज्ञा पाळते आवील हि.
तो जुवान ताह केयो, “ज्य आखो, ते मी मानील हे, एवी मार माय काल्ली वातीन कोमी हे?”
यीशु ताह मोंग माय देखीन केयो, “तुवाह एक वातीन जोरेवरी हे। जा एने जो काय तुवा फाय हे ताह वेचीन पोयशा गेरब्याह वाट दे, एने तुवाह हेरगाम मालदेन जुड़ी; उवतो वोलीन आवीन मार पासाण चाल।”
पुण तो सोताह देरमी ठेरावणेन केरता यीशुह फुशो, “ते मार आहने रेणार कुण हे?”
मी ते पेल नेमा बिगेर जीवतालो ईतो, पुण एवी उकुम आवो ते पाप जीव गीयो, एने मी मोर गीयो।
तिवारान बाराम केदी केय ताहार मोंडलीह वेला केरावणार; एने कायदान देरमीपोणान बाराम केदी केय ताहार निर्दोस ईतो।
ता बोक्तीन वेह ते देरती, पुण तान सेक्तीह नाय मानती; ओहला माणहा हेऱ्या रेन सेटा रिज्यो।