11 एने हेरगा माय रेन ज्यो आवाज होमलानो, “तु मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, एने मी तार पोर जुलूम खुस हे।”
11 तेवी आकाशवाणी एनी का, “तू मारो प्रिय सोरो हि, तार बारामाय मी आनंद हि.”
“ज्यो मारो सेवक हे, जाह मी निवाड़ेल हे, एने ज्यो मारो मोंगाल्लो हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे। मी ज्याह मार जीव आपुह, एने ज्यो दिहरी जातीन माणहाह नियाव ने खुबेर देय।
पतरस बोलनेस बाजरियेल ईतोन एक दोवल्यो वादलो ताह डाप लेदो, एने ता वादलाम रेन ज्यो बोल होमलानो: “ज्यो मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे: ज्यान हुमलो।”
एने दिखो, हेरगा माय रेन एक आवाज आवो: ज्यो मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे।
जेवी यीशु बपतीस्मा लेन पाण्या माय रेन उपेर आवो, तुलेचबूखे यीशु हेरोग उगेड़तालो एने चोखाला जीवाह पेरवान गेत ता पोर उतेरतालो दिख्यो।
तेवी एक वादेल ताह साव लेदो, एने वादलाम रेन ज्यो बोल होमलानो, “ज्यो मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, ज्यान वातु हुमलो।”
एने चोखालो जीव पेरवान गेत यीशु पोर उतेरनो, एने हेरगा माय रेन ज्यो आवाज होमलानो, “तु मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, मी तार पोर जुलूम खुस हे।”
तेवी ता वादला माय रेन ज्यो बोल निकेलनो काय, “ज्यो मारो बिटोख एने मारो निवाड़ेल हे, ज्यान हुमलो।”
एने मी दिख्यो,” एने ज्यो केथु काय “बोगवानान बिटोख ज्योस हे।”
काहाकाय बोगवान दुनियाह ओहलो मोंग किऱ्यो काय तो तान एकुस मोंगाल्ला बेटाख आप दिनो, काहाकाय जो कुण ता पोर बुरहो केरी तो खेतेम नाय एय, पुण जेलेमक्यो जीवाय सापड़ावी।
एने आबोख जो माहु मोकलेल हे, तोस मार बाराम गोवाय दियेल हे। तुमू तान आवाज केदिस होमल्या नाह एने तान वेह बी दिखेल नाह सोता,
एने आमु बुरहो केऱ्या, एने जाण जायेल हेते काय बोगवानान चोखालो एक तुस हे।”
एने चोखा पोणान जीवान बाव माय मुरेल माय रेन जीव उठणेन कारेण ताकेत हिऱ्यो बोगवानान बिटोख ठेरायेल हे।
एने तो आपुह आदारलान आदिकार माय रेन सोड़व्यो, एने तान मोंगाल्ला बेटाख ने राज माय होमालीन लायेल हे।