23 जेवी यीशु ता आदिकारीन गेर पोचनो। तो पावला वाजाड़नाराह एने गेरदीह आयेड़ तालो दिख्यो,
23 जेवी यीशु ता सरदार घेर पोचुनु तेवी तान पावली वाजाडणारे एने गर्दीह रेडताला देख्यो.
‘आमु तुमरी केरता पावली वाजाड़ेल, पुण तुमू नाह नाचना! आमु रेड़ना एने रेड़नेन गीत गायेल, पुण तुमू दुखी नाह एना, ताज ने गेत ज्यी पिढीन माणहे हेते!’
ता माणहे आटा माय बोहीन आयेड़नारा सोरान गेत हेते, जा एका दिहरा पोर आयड़ीन गुनो लागाड़तेह, ‘आमु तुमरी केरता पावली वाजाड़ेल, एने तुमू नाह नाचना, एने आमु दुख मोणायेल, पुण तुमू नाह रेड़ना।’”
पुण पौलुस बुंदे उतरीन ता हिऱ्यो विलगी गीयो, एने गेले मिलीन केयो, “बिवो मा; काहाकाय ज्यो उंजु जीवतालोच हे।”
तेवी पतरस ता हिऱ्यो गीयो, पतरस ताहरी पोचतास ता ताह उपेरली खोलीम ली गीया। ता हेऱ्यो सोब रांडायेल बायकु रेड़तेन उब रेन्यु, एने जा चोगा एने फाड़का दोरकास ती हेऱ्यी रेते लेन बाणायेल एती, देखाड़ने बाज गियी।
रेणथो वाजाड़नार, गायेक, पावली वाजाड़नार, एने पावलो फुकणारान आवाज पोशो केदी बी तुवा माय होमलाय नाय देय; एने एवी रेन काल्लो बी काम केरनार माणुह कुणूस तुवा माय पोशो केदी बी नाय जुड़ी; एने गेरटी चालाड़नेन आवाज तार माय पोशो केदी होमलाय नाय देय!