26 मी तुवाह खेरीच केथु, जाह वोर तु एक एक रूपियो बोर नाय दिहे ताह वोर सुटहे नाय।
26 मी तुमूह हाचलीन केथु का, जेवीवोर तू एक एक रुपयो नाह सुट देत ताहवोर तू सुटणार नाहं.
काय एक रूपियान दुय चीड़ा नाह वेचाते? तीबी तुमरा हेरगावाला आबाख ने मोरजीन बिगेर ताम रेन एक बी बुई पोर पोड़ नाह सिकेत
एने तान मालीक जुलूम रागाईन ताह डेंड आपणारान आथाम होप दिनो, एने जाह वोर केरजो बोर नाह देत ताह वोर तान आथाम रेय।”
तेवी तो डाखरे उगे वालाह केय, “एय हारापेल माणहे, मार ओंगाण रेन पोला जेलेमक्या आक्ठा माय जात रिवो, जो सैतान एने तान दुतान केरता तियार किरेल हे।
एने ज्या जेलेमक्यास डेंड बोगती, पुण खेरला माणहे जेलेमक्यास जीवाय माय पोच जाती।”
तेवी एक गेरीब रांडायेल बायकु बी आवीन दुय आना टाक्यी, जान किमोत जुलूम कोमी एती।
तारो दुसमोना हिऱ्यो आदिकारा फाय जाणे बुखेत वाटेच ता हिऱ्यो मेल किरले, नाह ते तो खेरीच तुवाह आदिकारी फाय खेच ली जाय, एने आदिकारी तारो नियाव केरीन सिपायड़ाह होप देय, एने ता तुवाह जेली माय कोंड देती।
मी तुमूह केथु काय जाह वोर टिकड़ी टिकड़ी नाय बोर दिहे ताह वोर ता रेन नाय सुटहे।
ओलोच नाह पुण आमरे एने तारे विचीम जुलूम मुठो खाडो ठेराव मिल्योह, काय जो न्या रेन तार फाय जाणे होदि, तो नाय जाय सेकी; एने जो ता रेन न्या आवणे होदि, तो नाय आव सेकी।”
ओहला माणहे मालीक ने ओंगाण रेन एने तान ताकेतीन तेजाह रेन सेटा एन जेलेमक्या खेतेमान डेंड होद्ती।
तानकेरता जो किव केरनार नाह सोतो: तानकेरता बोगवानान नियाव बी बिगेर किवास ने रेय, काहाकाय किव नियाव पोर जिक हे।