4 ताह बिन राखवाल्या काप उठना, एने बेसुद एय गीया।
4 तान राखवाल केरणार शिपाई जुलुम बिय गीया एने ता थुर-थुर कापणे लागा एने ता मोरेल माणहान होस एय गीया
ता जाणेस बाजरियेल एता, एने राखवाल्या माय रेन थोड़ाक जाणे गावा माय आवीन आखी वात मुखी चाकऱ्याह केय होमलाया।
तान वेह विजलीन गेत, एने तान फाड़का बोरफान गेत, दोवल्या एता।
हेरोगदुत बायकुह केयो, “बिहो मा, माहु मालुम हे तुमू खुरूसखाम पोर चेड़ायेल ता यीशुह होदत्युह।
तेवी सिपाय केंदिल मांगाड़ीन माय दोवड़तीन गीयो, एने कापते लेन पौलुस एने सिलासान ओंगाण जाय पोड़नो।
जेवी मी ताह दिख्यो ते मुरेल ने गेत तान पाया पोर पोड़ गीयो। तेवी तो माहु पोर तान जेवड्या आथा मेलीन केयो, “बिय मा! मीच पिल्लो एने आखरी हे।”