4 एने तान तान विचार केरने बाज गीया, काय यीशुह दोका माय देरीन मार देहु।
4 एने तास आपसामाय यीशुह गुपचुप देरावीन मारीन टाकणेन होम्च्यू रेचील.
तेवी फरिसी बाहेर जाईन यीशुन विरोद माय होमच्यो केऱ्या काय ताह किहीक खेतेम केरहु।
एय गेड़हान सोरा, तुमू नेरगान डेंडाह रेन किहीक वोचहो?
फसह नावान एने अखमीरी रोटान तिवाराह दुय दिह बाकी रेय जायेल एता; मुखी चाकऱ्या एने देरेमगुरू यीशुह देरावणेन गालो काड़ताला काय ताह किहीक देरहु एने मारहु;
ते दिह रेन यहुदि आदिकारी यीशुह मारनेन विचार केरने बाज गीया।
“एय आखा कोपेट एने आखी लुच्चाय माय बोरायेल बुतड़ान सोरा! तु जो आखा देरमान दुसमोन। एने मालीकान खेरायीह वाकड़ी केरनेन नाय सोड़हे!
तो आमरी जाती हिऱ्यो चालाकी केरीन आमरा बाप दादा हिऱ्यो न्या वोर खाराब वेवार किऱ्यो, एने ताह तान सोराह टाकणेन केरता मोजबुर किऱ्यो काय ता जीवताला नाय रेय।
पुण मी बिथु काय जिहकेरीन गेयड़ेक तान उशारी माय हवाह बेहकायेल, तिहेस केरीन तुमरो मोन ता खेरलाय एने चोखाला माय जो मसी हेऱ्यो एणे जुवे, खाराब नाय केराय जाय।