11 गेरीब ते तुमू हेऱ्यास जेलेम रेती, पुण मी तुमू हिऱ्यो नाय रेव।
11 गरीब तर तुवाहेर्यो कायम रेतेह, पुण मी तुवाहेर्यो कायम रेहू नाहं.
काहाकाय जा बी दुय नाहते तीन माणहे मार नाव लेन टुलो एती, ता मी तान विची माय मी रेथु।’”
यीशु ज्य होमलीन ताह केयो, “बायकुह काहा तारास देतेह? ती मार मुंडी पोर तेल रोचवीन मार हेऱ्यो हाजो काम किरेल हे।
एने ताह सोब वातु जो मी तुमूह उकुम आपेल हे माणनेन हिकाड़ो; मी देरतीन आखरी वार वोर जेलेमक्योस तुमू हिऱ्यो हे।”
गेरीब जेलेमक्या तुमरी हेऱ्या रेती, एने जेवी तुमू हुदहो ते दिह तुमू ता हेऱ्या बोलो केर सिकहो, पुण मी तुमरी हिऱ्यो जेलेमक्यो नाय रेव।
काहाकाय गेरीब माणहे ते जेलेम तुमरी हेऱ्या रेतेह, पुण मी तुमरी हिऱ्यो जेलेम नाय रेव।”
एय मार सोरा, मी उंजु थोड़ीक वार तुमरी हिऱ्यो हे ओवता तुमू माहु हुदहो। पुण जा मी जाथु ता तुमू नाह आव सेकते; इहकेरीन मी यहुदि आदिकारीह कियेल ईतो, ‘एने एवी मी तिहेच केरीन तुमूह बी केथु।’
एने थोड़ीक वार ने पासाण दुनिया माहु नाय देखी, पुण तुमू माहु दिखहो; काहाकाय मी जीवतालो हे, एने तुमू बी जीवताला रिहो।
मी आबाख ने उगे रेन दुनिया माय आयेल हे; मी एवी पुशो दुनियाह सोड़ीन आबाख फाय जाथु।”
पुण एवी मी माहु मोकेलनारा फाय जाथु, एने “तु का जाथे” इहकेरीन तुमरे माय रेन कुण माहु फुसेत नाह।
मी एवी ज्यी दुनिया माय नाय रेव, पुण ज्या ज्यी दुनिया माय रेती, एने एवी मी तार फाय आवथु। एय चोखाला आबा! तु ता नावान ताकेत केरीन ताह होमाल, जो तु माहु आपेल हे, काहाकाय जिहकेरीन तु एने मी एक हेते, तिहेच केरीन ता बी एक एय जाती।
जोरेवरी हे काय हेरगा माय ती टेम वोर रेय, जाह वोर तो आखी वातुह पेल ने गेत नाय केर लेय, जान चेरचा जुनाला कालाम रेन बोगवान तान चोखाला जाणकारान मुया केरीन कियेल हे।
फोक्तो आमु जाह जोरवुत हे ताह आपणो, ओहली तान मोरजी एती; एने ज्यास कामाह केरनेन मी खुद कोसीत केरतालो।
पुण जा फाय बी ज्यी दुनियान मालदेन एय एने सोतान बायाख ने गिरेज देखीन ता पोर किव केरने नाय होदि, ते ता माय बोगवानान मोंग किहीक बोणीन रेय सिकेह।