5 काहाकाय जुलूम ओहला रेती, जा मारो नाव लेन आवीन केती, ‘मी मसी हे!’ एने मोकतास जाणाह खोवाड़ती।
5 काहाकाय जादा इही रेंय जो मारो नावान आवीन केह, मी मसीह हि एने मोकता ठेगती.
मोकतास जुठा जाणकार उठ बोहती, एने मोकतास माणहान मोन बोटकावती।
काहाकाय जुठा मसी एने जुठा जाणकार उठ बोहती, एने मोटली निसाणी, एने बोंगलाड़ टाके ओहला कामे देखाड़ती काय केदी एय सेकी ते निवाड़ेलाह बी खोवाड़ देती।
मी मारा आबोख बोगवानान नाव से आयेल हे, एने तुमू माहु नाह मानते; केदी दिहरा सोतान नाव लेन आवती, ताहार तुमू तान मान लिहो।
केरीन मी तुमूह कियेल काय तुमू तुमरा पापाम मुरहो। काहाकाय मी जो हे तोस हे ओहलो बुरहो तुमू नाय किरहो, ताहार तुमू तुमरा पापाम मुरहो।”
तेवी यीशु ताह केयो, “जेवी तुमू माणहान बेटाख उचा किरहो, तेवी तुमू जाणहो काय मी जो हे तोस हे; एने मी सोताच काय नाह किरेत, पुण जिहकेरीन मारो आबोख माहु हिकाड़ेल हे तिहेच केरीन ज्यु वातु केथु।
एय मारा सोरा, ज्यो सेवल्यो टेम हे; एने मसीन विरोद केरनार आवण्यो हे ज्यो तुमू जाण लियेल हेते तिहेस केरीन एवी बी मोकतास मसीन विरोद केरनारे बोण गीयाह; ज्या पोर रेन आपुह सोमजाह काय एवी सेवल्यो टेम हे।
जुठो कुण हे? तोच जो यीशुह मसी ना सोतो केरीन नाकारेह; एने मसीन विरोद केरनार तोच हे जो आबाख एने सोराह नाकारेह।
एने जो जीव यीशुह नाह मानेत, तो बोगवानान उगे रेन नाह सोतो; पुण तो जीव मसी विरोदीन जीव हे, जान बाराम तुमू होमेल लियेल हेते काय तो आवण्यो हे, एने एवी बी दुनिया माय हे।
दुनियाह बाणावणेन पेल जान नाव मारायेल मेंड्रान जीवणान पुस्तेक माय लिखेल हेते, ताह सोड़ीन आखी देरती पोर रेणारे माणहे ता जेनवेरान आरादना केरती।