4 यीशु ताह जापाप आप्यो, “होमालीन रिवो कुण तुमूह फासाड़ने नाय जुवे।
4 यीशु ताह उत्तर आपील, “होमंबालीन रीवू! कूण तुमूह ठेगहू शकेल”
काहाकाय जुठा मसी एने जुठा जाणकार उठीन उबरी जाती, एने निसाणी एने सोमेज ने बाहेर चोमेत्कारान काम देखाड़ती काय केदी एय सेकी ते निवाड़ेल हेते ताह बी बोड़काव देती।
यीशु केयो, “तुमू जोगवीन रिवो ठेगाहो मा, काहाकाय जुलूम माणहे मारो नाव लेन आवीन केती, ‘मी तोच हे,’ एने केती काय टेम आहने आव लागेल हे। पुण तुमू तान पासाण मा जात रिहो।
काहाकाय केदी एगदो माणुह कायच नाह एणेन बाद बी सोताह काह सोमजेह, ताहार सोताह दुको दिथे।
ज्यानकेरता काय आपु ओंगाण सोरान गेत नाय रेय, जो देरीयान लाटान गेत जी उगे ती उगे उसेलने फिरवाय जाणे, एने माणहान ठेग विद्यान वादोण एने माणहान चेतराय ने द्वारे वोयते जाथे।
कुण बी तुमूह फालतुक वातु माय नाय फासाड़े; काहाकाय ज्यीस वातुन वोजेसे बोगवानान राग उकुम नाह माणनारा पोर बोड़केह।
काल्ला बी माणहान द्वारा तान चिहटा एणेन पारवांगी नाय आपी, जीवा माय गेरबोड़ो एने हेरोगदुतान पुजा केरावीन तुमूह दोवेड़नेन फोला हेऱ्या रेन सेटा नाय केरी। ओहलो माणुह दिखेल वातु माय लाग रीथे एने तान सारिरीक सोमेज माय वायबार मोठाय किरेह।
चेकचेल्या रिवो, काय कुण बी तुमूह ता माणहान एकलीन फालतुक वातु केरीन दुको नाय देय एने गुलाम नाय बाणाव लेय, जा माणहान रिती एने दुनियान पेल्ली हिकवोणान गेत हे, पुण मसीन गेत नाह।
काल्ली बी बातीन कुणी फाय रेन ठेगाहु मा; जाह वोर बोगवानान विरोद सेवल्यो देंगो नाय एय, ताह वोर खाराब माणुह नाय आवी। जो नेरगान आक्ठा माय टाकाएन खेतेम एय जाय।
एय मोंगाल्ला, एक एक जीवा पोर बुरहो मा किरहो, पुण ता जीव बोगवानान उगे रेन हेते काय नाह तान पारेख किरज्यो; काहाकाय मोकतास जुठा जाणकार दुनिया माय फिरने बाजरेनाह।