16 तेवी जा यहुदिया माय रेती ता, बोयड़ा माय नाह जाया।
16 तेवी जो यहूदियामाय एय तां बोयडा उखेर नाह जाणे जुवी.
बोरहास केरीन नुह ती वातुन बारामाय जी तुलबूखे नाह देखाताल्यु, चेतावणी लेन बोक्ती हिऱ्यो तान गेराणाह वोचाड़नेन केरता डोंडह्यो बाणायो, एने तान द्वारे तु दुनियाह दोसी ठेरायेल; एने ता देरमान वोस रिनो जो बोरहा केरीन ईथे।
हेरोदेस राजान काला माय जेवी बेथलेहेम गावाम यहुदिया ईलाका माय यीशुन जेल्मो एनो, ते दिह उगता उगे रेन तारान बाराम मालमात केरनारे जाणकार माणहे यरूशलेम देसा माय आवीन फुसणे बाज गीया।
ज्यानकेरता तुमू ती उजेड़णार खाराब चिज जीन वात दानिएल जाणकारान द्वारे ईयेल एती, चोखाली जागे उबरियेल दिख्यो, “जो वाची तो सोमजी।”
जा दाबा पोर रेती ता तान गेरा माय रेन सामान लेणेन केरता नाय उतरी।