5 तेवी ता बी गीया पोशो तो दिहरे वार बारा वासता एने तीन वाचतान आहने निकलीन तिहेच किऱ्यो।
5 पोशा बारा एने तीन वाजता लगभग बाहेर निकलीन तोहोलोच किरील.
एने ताह केयो, “तुमू बी अंगुरान वाड़ी माय जावो, एने जो काय ठिक हे तो तुमूह आपुह।”
एक पाच वासता तो पुशो निकलीन दिहराह उबरियेल दिख्यो, एने ताह केयो, “तुमू काहा न्या दिह बोर उदेड़ उब रेनाह?
जेवी दिह्यान बारा वाज गीया, ते आखा देसा माय आदारो सावाय गीयो, एने तीन वाजता वोर आदारोच रेनो।
यीशु योहानान चेलाह केयो, “आवहो, ते देख लिहो।” तेवी ता जाईन यीशु रेतालो तो जागो देख्या, एने ते दिह ता यीशु हेऱ्याच रेना। तो टेम हांज पोर ने कोम से कोम चार वाजतान एतो।
यीशु जापाप आप्यो, “दिह्यान बारा गेंटा नाह रेते काय? केदी एगदो माणुह दिह्या चाली ते जेठवाय नाय, काहाकाय तो ज्यी दुनियान उजालो दिखेह।
ताहरी याकुबान वावड़ी एती, एने यीशु चाली चालीन लेवाय जायेल ईतो, केरीन ती वावड़ी हेऱ्यो बोह गीयो। ज्यी वात हिराणेन टेम माय एवी।
तो दिह्या तीन वाचता हास केरीन देरसेन माय दिख्यो, काय बोगवानान एक हेरोगदुत ता फाय माय आवीन केयो, “एय कुरनेलीयुस!”
दिहरे दिह जेवी ता चालते चालतेन याफा हेयरान आहने पोचना, तेवी पतरस बारा वाचता विन्ता केरनेन केरता गेरान साजा पोर चेड़नो।
एक दिह पतरस एने योहान हिराणेन तीन वाजता विन्ता केरनेन टेम माय उपेर मोंदिराम जाणे बाजरियेल एता।