4 एने ताह केयो, “तुमू बी अंगुरान वाड़ी माय जावो, एने जो काय ठिक हे तो तुमूह आपुह।”
4 तो ताह कियील, तुमु भी अंगूर मोलाम जावू, जे योग्य ते मी तुमूह आपुह, एने ता गीया.
पुशो तो नोव वासता, निकलीन, दिहरा माणहाह बाजाराम उदेड़ उबरियेल देख्यो।
तेवी ता बी गीया पोशो तो दिहरे वार बारा वासता एने तीन वाचतान आहने निकलीन तिहेच किऱ्यो।
जेवी यीशु ता रेन जाणे बाजरियेल ईतो तेवी तो फालो उकालने जागे एक माणहाह बोह रियेल दिख्यो, तान नाव मत्ती एतो। यीशु ताह केयो, “मार पासाण आव लाग। तेवी तो उठीन तान पासाण चाल दिनो।”
एने तुमरा माय रेन कोलाक इहीचकेरीन जीवणे बाजरियेल एता, पुण तुमू मालीक यीशु मसीन नावा माय एने आमरा बोगवानान जीवा माय दोवायेल हेते, एने चोखाला ईयेल, एने नियाव केरनारे निवड़ाय जायेल हेते।
एय मालीक, तुमू आपणा सेवकाह तान कामान गेत हाजो वेवारो ताह हेऱ्या किरो। एर मिलो काय हेरगा माय बी तुमरो एक मालीक हे।
ज्यु वातु खेरल्यु हेत्यु, एने ज्यु वातुन बाराम तु मोजबुत माय बोली ओहली मार मोरजी हे, ज्यानकेरता काय जा बोगवाना पोर बुरहो किरेल हेते, ता हाज हाजा कामे केरनेम द्यान देय। ज्यु वातु हाजी एने माणहान फायदान हेत्यु।
तानकेरता आपणी आपणी एकलीन कोमेर बांदिन, एने होमालीन रेन ती गीणीन पुरी आसा मीलो, जो यीशु मसीह आवण्या टेमा माय तुमूह जुड़न्यो हे।