14 तेवी युसूफ रातीच उठीन सोराह एने तान आईख लेन मीस्र देसा माय जात रिनो।
14 तेवी रातीच तो सोरो एने आईक लीन मिस्र देशाम निकलीन गीयो,
तेवी युसूफ निंद माय रेन जागीन बोगवानान हेरोगदुतान उकुम मानेन तिहेस केरीन, युसूफ मरीयम हिऱ्यो वाराड़ केरीन तान गेर लेन आवो;
ताह जाणेन पासाण बोगवानान एक हेरोगदुत होपना माय आवीन युसूफाह केयो, “उठ ज्या सोराह एने ज्यान आईख लेन मीस्र देसाम नाह जा; एने जाह वोर मी नाय केव ताह वोर ताच रिजे, काहाकाय हेरोदेस ज्या सोराह हुदेह काय ज्याह माराव देव।”
एने हेरोदेस राजा मोरता वोर ताच रेना। ज्य ज्यानकेरता एनो काय तो वचन जो बोगवानान जाणकारान उगे रेन कियेल एतो, तो पुरो एय: “मी मारा सोराह मीस्र देसाम रेन हादेल हे।”
तेवी ता आहने आवीन यीशुह उठाड्या, एने केया, “मालीक, मालीक, आमु खेतेम एणे बाजरेनाह।” तेवी यीशु उठीन वादोणाह एने पाण्यान जेलखाह दोपकाड्यो एने ता थोब गीया, एने ठावको एय गीयो।
ज्यास ने वोजेसे यहुदि माहु मोंदिर माय देर लेदा, एने मारनेन कोसीत केरने बाजरियेल एता।