16 मी ताह तार चेला फाय लायेल ईतो, पुण ता ताह हुदार नाह सेक्या।”
16 मी ताह तारो चेलापोर लावील एता पुण तो ताह हाजो नाहं केरूह शकले.
“एय मालीक, मार सोरा पोर किव केर! काहाकाय ताह फेपरो आवीह एने तो जुलूम दुख विठेह, तो केदी आक्ठा माय पोड़ जाथे, ते केदी पाण्या माय।
यीशु जापाप आप्यो, “एय अविश्वासी एने कोपट्या माणहा! मी केदीह वोर तुमू हिऱ्यो रेह? एने केदीह वोर तुमरी वेठुह? ता सोराह न्या मार फाय लावो!”
एने मी तारा चेलाह विन्ता किरेल काय बुतड़ाह निकाले, पुण ता नाह निकाल सेक्या।”
एने तास ने नाव, ता बुरहो केरीन जो तान नावा माय हे; ज्या माणहाह तुमू देखतेह एने जाणतेह बी, ताह यीशुन नावाम ज्यी ताकेत आपेल हे।