6 यीशु ताह केयो, “फरिसी एने सदुकीन खमीर हारकी हिकवोण हेऱ्या रेन उशारी माय रिज्यो।”
6 यीशु ताह कियील, “देखू फरीसीन एने सदुकीन खमीर से होम्बलीन रिज्यू.”
तेवी थोड़ाक फरिसी एने सदुकी यीशु फाय आवा, एने ता पारेखणेन केरता केया, “आमुह हेरगान काल्ली बी निसाणी देखाड़।”
तुमू काहा नाह सोमेजते? मी तुमूह रोटान बाराम नाह केयो, पुण मी फरिसीन एने सदुकीन हिकवोण रेन होमालीन रेणेन केरता केतालो!”
तेवी चेलान सोमेज माय आवो काय तो रोटान खमीराह नाह, पुण फरिसी एने सदुकीन हिकवोणीह रेन होमालीन रेणे कियेल ईतो।
चेला देरीयान ती पार गीया, पुण रूटो ली जाणे विहरी गीया।
चेला आपसाम विचार केरीन एका दिहराह केया, “आपु रोटा नाह लावा ता माय ज्यो इहकेरीन किथे।”
जुलबुखे तो मोकतास फरिसी एने सदुकीह बपतीस्मा लेणेन केरता ता फाय आवताला देखीन तो केयो, “एय गेड़हान पिला, तुमूह कुण हिकाड़ देनोह काय बोगवानान उगे रेन आवणारा रागाह रेन सेटा नाहो?
यीशु चेलाह सोमजाड़ीन केयो, “फरिसीन खमीर एने हेरोदेसान खमीर रेन उशारी माय रिज्यो।”
तुलेचबूखे ताहरी एजार माणहे टोलवाय गीया काय एका दिहरा पोर जाय पोड़ताला, तेवी यीशु तान चेलाह केयो, “फरिसीन कोपेट ने खमीराह रेन उशारी माय रिज्यो।”
यीशु चेलाह केयो, “उशारी माय रिवो! एने आखी बातीन लालुच रेन वोचीन रिवो, काहाकाय कोलोक बी मालदेन काहा नाह रेत, ता माय खेरलो जीवणो नाय रेय।”
तेवी चेला एका दिहराह केया, “काय एगदो ज्यानकेरता काह खाणेन लावो एय?”
थोड़ोक खमीर कुहणेल पुरा फिटाह खमीर केर दिथे।