20 काहाकाय बोलनारे तुमू नाह सोता; पुण तुमरा आबाख ने जीव तुमरे माय बोली।
20 काहाकाय बोलणार तुमु नाहं पुण तुमरा बोगवानान आत्मा तुमु मायरीन बोलीह.
काहाकाय ज्यी दुनियान माणहे ज्यी आखी वोस्तुह होदते रेतेह, पुण तुमरो हेरगावालो आबोख जाणेह काय तुमूह ज्यु आखी वोस्तुन गिरेज हे।
काहाकाय दाऊद खुद चोखाला जीवा माय बोरायीन कियेल हे: “मालीक बोगवान मार मालीकाह केयो, मार जीवड़े उगे बोह जाह वोर काय मी तार दुसमोनाह तारा पाया बुंदे नाय केर देव।”
जेवी तुमू खाराब एन बी तुमरा सोराह हाजी वोस्तु आपणेन जाणतेह, ते तुमरो हेरगावालो आबोख ता फाय मांगणाराह चोखालो जीव काहा नाय आपी!
काहाकाय चोखालो जीव तुमूह काय केणु हे, तो तुलेचबूखे हिकाड़ देय।
काहाकाय मी तुमूह ओहली इकेल एने बोल आपुह काय तुमरा आखा विरोदी तुमरी हेऱ्या सामनो एने जापाप नाय आप सेकती।
तेवी शाऊल जो पौलुस बी केवाथे; तो चोखाला जीवा केरीन पुरो एन एलीमास जादुगर ने उगे हास केरीन देखते लेन केयो,
तेवी ता आखा चोखाला जीवा माय बोराय गीया, एने चोखालो जीव ताह बोलनेन ताकेत आप्यो, तिहे ता बात बातीन बाषा बोलने बाज गीया।
जेवी तान आपसाम एकमेल नाह एनो, केरीन ता उठीन जाणे बाज गीया। तेवी पौलुस ताह एक वचन केयो, चोखालो जीव यशाया जाणाव केरनारान द्वारा तुमरा डायडायाह।
तेवी पतरस चोखाला जीवा माय बोरायीन ताह केयो, एय माणहान आदिकारी एने डायडाया:
पुण स्तिफनुस ओहली इकेल एने जीवा माय बोलतालो काय ता तान सामनो नाह केर सेक्या।
काहाकाय तुमू ते तान पुरावो होद्तेह काय मसी मार माय बुलेह, जो तुमरी केरता कोमजोर नाह पुण तुमरे माय ताकेतवालो हे।
तान केरता आमु बोगवानान दन्यवाद जेलेम केरतेह काय जेवी आमरी द्वारे बोगवानान हाजाली खोबरीन वचन तुमरी फाय पोचनो, ते तुमू ताह माणहान नाह पुण बोगवानान वचन सोमजीन स्वीकार किरेल, एने खेरीच ज्यो ओहलोस हे। तुमू जा विश्वासी हेते बोगवान काम किरेह।
बोगवान ता जाणाव केरनाराह देखाड्यो काय ता सोतान नाह पुण तुमरी सेवान केरता ज्यु वातु केऱ्या केरताला, जान खुबेर एवी तुमूह तान द्वारा जुड़नी जा चोखाला जीवान उगे रेन, जो हेरगाम रेन मोकलाय गीयो, तुमूह हाजाली खुबेर होमलाड्या; एने ज्यु वातुह हेरोगदुत बी हास केरीन देखणेन आसा मेलतेह।
काहाकाय काल्ली बी बोगवानान उगे रेन आयेल खुबेर माणहान मोरजी पोर केदी नाह एनो, पुण माणहे चोखाला जीवाम बोरायीन बोगवानान उगे रेन बोलताला।