56 एने यीशु एने तान चेला दिहरा गावाम जात रेना।
56 एने ता दिहरा एक गावाम निकलीन गीया.
दिखो, तुमू न्या आत्याम रेन कुणीह बी नेचा मा सुमजो। काहाकाय मी तुमूह केथु, काय हेरगा माय तान हेरोगदुत मार हेरगावाला आबाख ने मुय कायेम देखतेह।
काहाकाय माणहान बिटोख टाकायेल ताह वोचाड़ने आयेल हे।
तिहेस केरीन माणहान बिटोख सेवा केरावणे नाह, पुण सेवा केरने आयेल हे, एने मोकतास ने सुटकारान केरता तान जीव आपणे आयेल हे।”
पुण मी तुमूह ज्यो केथु काय खाराब केरनारान सामनो मा किरहो; पुण जो कुण तारा एक गाड़शा पोर थापो देय, ते तान उगे दिहरो गाड़शो बी केर देजे।
काहाकाय माणहान बिटोख टाकायेल ताह होदणे एने तान सुटकारो केरने आयेल हे।”
पुण यीशु तो देखीन केयो, “थुबो, इही मा किरो।” एने यीशु तान कानाह सापलीन ताह हाजो किऱ्यो।
तेवी यीशु केयो, “एय आबा, न्याह माफ केर, काहाकाय ज्या जो केरने बाजरेनाह तो नाह जाणते।” ओवता ता चिटठ्यु टाकीन यीशुन फाड़का वाट लेदा।
पुण यीशु ताह दोपकाड्यो। एने केयो, तुमू नाह जाणते काय तुमू कोहला जीवान हेते। काहाकाय मी माणहान बिटोख माणहान जीवाह खेतेम केरने नाह, पुण वोचाड़नेन केरता आयेल हे।
जेवी यीशु तान चेला हेऱ्यो वाटे जाणे बाजरियेल ईतो, तेवी एक माणुह यीशुह केयो, “जा जा तु जाहे मी तार पासाण चाल देह।”
चोर ते चोरी केरने, मारने, एने खेतेम केरनेन उलोस आवेह। पुण मी ज्यानकेरता आवो काय ताह जुलूम होवटी जीवाय जुड़ी।
जो मार वात होमलीन नाह मानेत, ताह मी गुनेगार नाह ठेरावेत। काहाकाय मी दुनियाह गुनेगार ठेरावणे नाह आयेल सोतो, पुण दुनियान सुटकारो केरनेन केरता आयेल हे।
बोगवान तान बेटाख दुनिया माय ज्यानकेरता नाह मुकल्यो काय दुनियान नियाव केरी, पुण ज्यानकेरता काय दुनियाह तान उगे रेन सुटकारो जुड़ी।
बुराय से मा आरो, पुण बोलाय से बुरायीह जिक लिवो।
ज्यी वात खेरीच एने आखी बातीन माणनेन बाराबोर हे काय मसी यीशु पापी माणहान सुटकारो केरनेन केरता दुनिया माय आयेल, एने ता माय रेन आखा पापीह रेन बी खाराब पापी मी हे,