7 एने थोड़ाक दाणा काटाल्या जुरखील्या माय पोड़ना, एने जुरखील्या ता हेऱ्या एकठा एकठास वोदीन ताह दाब लेदा।
7 काही भी काटामाय पोडील, तो दासाह पुण काटानव जेसे दाबाय गीया.
थोड़ाक माणहे जुरखील्या माय पेरायेल दाणान गेत हेते, ता वचन होमेलतेह ते खोरा; पुण दुनिया दारीन चिन्ता एने मालदेनान दुको वचनाह दाब दिथे, एने तो विणफोल्यो रेय जाथे।
थोड़ाक दाणा काटाल्या जुरखील्या माय पोड़ना, एने जुरखील्या वोदीन ताह दाब देना।
थोड़ाक दाणा काटाल्या जुरखील्या माय पोड़ना, एने जुरखील्या वोदीन ताह दाब देना, एने ताह फोल नाह लागा।
“तानकेरता जोगवीन रिवो, तुमरो मोन साकवालो एन खुमारी माय नाय रेणु जुवे, एने जीवणान फिकरीह रेन मोंदड़ालो नाय एणे जुवे, नाहते ता दिह तुमरी पोर फासान गेत उचकाहुच आव जाती।
थोड़ाक माणहे काटाल्या जुरखील्या माय पोड़ना, ता ज्या हेते, जा वचन होमेलतेह ते खोरा; पुण ओंगाण जाईन चिन्ता, एने मालदेनान कामा माय फासाय जातेह, एने तान फोल नाह पाकीत।
थोड़ाक दाणा सापराट्या माय पोड़ना, उगना, पुण माटड्यो नाह जुड़नो केरीन हुक गीया।
एने थोड़ाक हाजाली बुई माय पोड़ना, एने उगीन होव माप फोल लावा।” एने ज्य केणेन पासाण यीशु आयड़ीन केयो, “जान होमेलनेन कान एय, तो होमली लेय!”