50 ज्यी वात होमलीन यीशु याईराह केयो, “बिय मा; बुरहो उलोस केर, तेवी ती वोच जाय,”
50 यीशु ज्यो होमलील, बिऊ मां, विश्वास देर, ती वाची.
पुण यीशु तान वातु होमलीन बी द्यान नाह देनो, एने आदिकारीह केयो, “बिय मा, बुरहो उलोस मेल।”
यीशु ताह केयो, “तु केर सिकेह! ज्यी काय वात हे? बुरहो केरनारान केरता आखो एय सिकेह।”
यीशु तीह केयो, “बेटी, तारो बुरहो तुवाह हुदार दियेल हे, बे फिकेर जातरे।”
गेरा माय आवीन यीशु पतरस, योहान, याकुब, एने सोरीन आईख आबाख ओलास दिहरा कुणीच ता हिऱ्यो माय आवणे नाह दिनो।
यीशु तीह केयो, “पोशो जीव उठणो एने जीवाय मीच हे। मार पोर बुरहो केरनार मोरी बी जाय, तीबी जीवतालो एय जाय;
यीशु तीह केयो, “तु बुरहो किरहे, ताहार बोगवानान बोड़ायीह दिखहे, इहकेरीन मी तुवाह नाह केयो काय?”
जिहकेरीन पुस्तेक माय लिखेल हे, “मी तुवाह जुलूम देसान आबोख ठेरायेल हे,” एने ज्यो वायदो बोगवानान नेजरीम हाजो हे। ज्यो तो बोगवान हे जा पोर अब्राहाम बुरहो किऱ्यो एने जो मुरेल माणहाह जीवाड़ेह, एने जो बोगवान अस्तित्वरहीत वातु तान उकुमा केरीन अस्तित्व माय लावेह।
तीबी तो तान बुरहो नाह सोड्यो एने नाह बोगवानान वायदा पोर सेंका किऱ्यो एने तान बोरहाम ताकेत माय बोरानो अविश्वासी बोणीन बोगवानान वायदा पोर सेंका नाह किऱ्यो, पुण बोरहा माय मोजबुत एन बोगवानान बोड़ाय किऱ्यो;