17 एने यीशुन वात आखा यहुदिया देसाम एने आरे मीरेन आखा देसाम पोच गियी।
17 एने तान विषयी हि वात आखा यहूदीयान हि आजू बाजुवालान आखा देशाम फैलुन गीयी.
हेरोदेस राजान काला माय जेवी बेथलेहेम गावाम यहुदिया ईलाका माय यीशुन जेल्मो एनो, ते दिह उगता उगे रेन तारान बाराम मालमात केरनारे जाणकार माणहे यरूशलेम देसा माय आवीन फुसणे बाज गीया।
एने आखा सीरीया देसाम तान खोबेर पोसरी गियी; केरीन माणहे आखा दुखाऱ्याह, जा बाती बातीन बेमारी एने दुखा माय पोड़ रियेल एता, एने जा माय खाराब जीव रिग रियेल एतो, एने फेपरान बेमारी वाला एने लोखवान दुखाऱ्याह, ता फाय लावा एने यीशु ताह हुदार दिनो।
एने ज्यी वातुन खोबेर आखा देसा माय पोसीर गियी।
पुण ता ता रेन जाईन आखा देसाम यीशुन बाराम केय होमलाया।
एने यीशुन बाराम खुबेर गेलील ईलाकान आहने पाहने आखी जागे पोसीर गीयो।
हेरोदेस राजा बी यीशुन बाराम ज्य होमल्यो, काहाकाय तान नाव आखी जागे पोसरी जायेल एतो, एने माणहे केताला, “योहान बपतीस्मा केरनार मुरेल माय रेन जीव उठेल हे! तानकेरता ज्या फाय रेन ओहला मोटला चोमेत्कार ने काम एतेह।”
यीशु चोखाला जीवान ताकेत माय बोरायीन पुशो गेलील माय आवो, तेवी तान बाराम आरे मीरेन आखी एद्दी माय वात पोसरी गियी।
तेवी यीशु खाटलान आहने आवीन खाटलाह आथल्यो, एने खाटलो उखेलनारे उबरी गीया, तेवी यीशु केयो, एय जुवान! मी तुवाह केथु, “उठ।”