47 जो मार फाय आवीह एने मारी वातुह होमलीन किरेह, ते मी तुमूह केथु काय तो कुणीन गेत हे।
47 जो कूण माहफाय आवणे एने मारी वातू होम्लीन तीह मानीन मी तुमूह किथु तो कुणान होस हि.
काहाकाय जो कुण मार हेरगावाला आबाख ने मोरजी पोर चाली, तोस मार बाहख, एने मार बोणीख, एने मारी आहख हे।”
पतरस बोलनेस बाजरियेल ईतोन एक दोवल्यो वादलो ताह डाप लेदो, एने ता वादलाम रेन ज्यो बोल होमलानो: “ज्यो मारो मोंगाल्लो बिटोख हे, ज्या पोर मी जुलूम खुस हे: ज्यान हुमलो।”
यीशु ती बायकुह केयो, “होव! पुण जा बोगवानान वातीह होमेलतेह एने मानतेह ता जुलूम बोरकेतवाला हेते।”
“केदी एगदो मार फाय आवी, एने तान आईख आबाख एने बायकु एने सोराह एने बायाख एने बोणह्युख न्या वोर काय तान जीवाह बी माहु रेन जादा मोंग केरी, तो मारो चेलो नाह एय सिकेत।
तो इकेल केरीन गेर बांदणारान गेत हे, तो गेर बांदणे बुखेत उंडोच पायो खोदीन पाको पायो बोरीन गेर बाणावीह, पाणी पोड़नो एने वादोण वारो तान गेरा हेऱ्यो ठोकाह, पुण ताह आलाड़ नाह सिकेत, काहाकाय तो गेर देगड़ा पोर बांदायेल एतो।”
सापराट्या जागाम पुड़ेल दाणा ज्या हेते, जा वचनाह खुसी माय होमेलतेह, ते खोरा, पुण मुल नाह देरानो केरीन ता थोड़ीक वार वोर बुरहो मेलतेह, एने पारेख आवणे बुखेत बोटकी जातेह।
एने थोड़ाक हाजाली बुई माय पोड़ना, एने उगीन होव माप फोल लावा।” एने ज्य केणेन पासाण यीशु आयड़ीन केयो, “जान होमेलनेन कान एय, तो होमली लेय!”
मारा मेंड्रा मारो आवाज होमेलतेह; मी ताह जाणथु, एने ता मार पासाण पासाण चालतेह।
ज्यी वात तुमू जाणतेह, एने केदी ती पोर चालहो ते बोरकेतवाला हेते!”
केदी तुमू माहु मोंग केरतेह, ते मारा उकुमाह मानतेह।
तीबी तुमू जीवाय होदणेन केरता मार फाय आवणे नाह होदते।
यीशु ताह केयो, “जीवायीन रूटो मी हे, जो मार फाय आवीह तो केदी बुखल्यो नाय रेय। एने जो मार पोर बुरहो मिलेह, तो केदी तिहल्यो नाय रेय।
जो काय आबोख माहु आपेह तो आखो मार फाय आवी। एने जो कुण मार फाय आवी ताह मी केदी नाय काडु,
यहुदि यीशुह केया, “एवी आमु सोमजी गीया काय तार माय बुतड़ो हे! अब्राहाम मोर गीयो, एने जाणाव केरनार बी मोर गीया एने तु किथे, जो मार हिकवोणीह पालेह, तो मोतीह केदी नाय देखी।
उवतो खिरो एय जाणे से, आपणा सोब उकुम मान्नारान केरता जेलेमक्या कालान सुटकारान कारेण बोण गीयो,
ज्यानकेरीन जो कुण हाजो केरने सोमजेह एने नाह किरेत, तान केरता तो पापान दोसी हे।
एवी ता जीवताला देगड़ा फाय जाईन जाह माणहे ते ठोकराव दियेल एता, पुण तो बोगवानान नेजरी माय निवाड़ेल एने किमतीदार हे,
तानकेरता एय बाय बोणहा, तुमरी हादावणीन एने तुमरी निवोड़ मोजबुत केरनेन उंजु जादा कोसीत केरती जावो, काहाकाय केदी इहकेरीन किरहो ताहार केदी बी ठोकेर नाय खाहो।
तो सिदो हे ज्यो तुमू एवी जाणतेह, ते जो कुण खेरला काम किरेह, तो बोगवाना फाय रेन पायदा एनोह।
एय मारा सोरा, कुणीन बी वातु माय फासाहो मा। जा माणहे खेरायीपोणान काम केरतेह ताच माणहे तान गेत सिदा हेते।
बोरकेतवाला ता हेते जा तान फाड़का दोव लेतेह, काहाकाय ताह जीवणान जाड़ान फोल खाणेन आदिकार जुड़ी, एने ता बायणा माय रेन हेयरा माय जाती।