40 चेला तान गुरूह रेन मोठा नाय बोण सेकी, पुण जो हास केरीन हिकलेय तोच गुरून गेत रेय।
40 चेला आपणा गुरुफायरीन मोठू नाहं पुण जो पुरो हिकणार तो आपणा गुरुहोस एय.
एय कोपटी देरेमगुरू एने फरिसी तुमू पोर हाय। तुमू एक जाणाह तुमरी उगे लावणेन केरता आखो पाणी एने बुय माय फिरतेह, एने जेवी तो तुमरी उगे आव जाथे, ते ताह तुमूह रेन दुय गुणा नेरगान लायेक बाणाव देतेह।
तु तारा बायाख ने डोलाम कोचरो काहा दिखेह, तुवाह तारा डोलाम होट्यो नाह मालुम पुड़ेत काय?
मी तुमूह खेरीच केथु, ‘पावोर तान मालक्याह रेन मुठो नाह, एने मोकलायेल तान मोकेलनाराह रेन मुठो नाह।’
मी तुमूह कियेल ईतो ती वातीह एर किरो: “पावोर तान मालक्याह रेन मुठो नाह सुतो,” ता माहु वेला केराया, तुमूह बी वेला केरावती; केदी ता मारी हिकवोणाह मानती, ताहार तुमरी बी हिकवोण मानती।