13 योहान ताह केयो, “जोलो फालो ठेरायेल हे तोलोच मांगज्यो ताह रेन वोदार मा मांगहो।”
13 तेवी तो ताह कियील, “जोलाक जूइ हि तापेक्षा होवटो टुलू केरूह मा.”
एने जो वेवारो माणहा फाय रेन तुमू होदतेह, तोहलोच वेवारो माणहा हेऱ्या बी तिहेच केरीन किरो; काहाकाय मुसान कायदो एने जाणकारान हिकवोण ज्योच हे।
तेवी जक्कय उठीन मालीकाह केयो, “एय मालीक, मार मालदेन माय रेन आदो ईसो मी गेरब्याह आप देह, एने मी एगदाह फाय ठेगीन वोदार लेदो एय ताह चार गुणा पोशो आप देह।”
थोड़ाक फालो उकालनारे एता, ता बी योहान फाय बपतीस्मा लेणेन केरता आवा, एने ता योहानाह फुशा, “आमु काय किरज्यो?”
एने थोड़ाक सिपायड़ा बी योहानाह फुशा, “आमु काय किरज्यो?” योहान ताह केयो, “कुणीह तेकलीत मा दिहो, एने जुठो गुनो मा लागाड़हो, एने तुमरी मोंजरी मायच निरहा रिवो।”
चोर, लालच्या, पिणारे, जुलनारे, ठेगणारे, बोगवानान राज ने वोस नाय रेती।
जो माणुह पेल चोरी केऱ्या केरतालो, तो पोशो चोरी नाय केरी, पुण हाजा काम केरनेन केरता मेहनेत केरी, ज्यानकेरता काय जा माणहाह गिरेज पुड़ेह ताह आपणेन केरता ता फाय जुलूम काय रेय।
ज्यानकेरीन जेवी काय गोवाय देणारान ओहलो मुठलो वादलो आपु कोंड रेनोह, ते आवो, एकेक रोकणार वोस्तु एने फासाड़नार पापाह सेटो केरीन, ती दुवेड़ जी माय आपुह दोवेड़नो हे, दिर केरीन दोवेड़ता,