9 हेरोद यीशुह जुलूम सावाल फुसते रिनो, पुण यीशु ताह कायच जापाप नाह आप्यो।
9 तो ताहेर्यो जादा वातू फुसतालो, पुण तो ताह काणलोच उत्तर आपील नाहं.
जेवी मुखी चाकऱ्या एने डायला ता पोर गुनो लागाड़ने बाजरियेल एता, तो काईच जापाप नाह आप्यो।
पुण यीशु ताह एक वातीन बी जापाप नाह आप्यो, केरीन काय आदिकारीह जुदोच लागो।
चोखाली वोस्तु चिताह मा आपहो, एने तुमरो हिरामोती हुवऱ्यान ओंगाण मा टाकहो; एने ओहलो नाय एय काय हुवऱ्या ताह पाया बुंद रोहदेल देती, एने फिरीन तुमूह फाड टाकती।
पुण यीशु कायच बी जापाप नाह आप्यो; तेवी पिलातुस जुलूम बोंगलाय गीयो।
यीशु ताह केयो, “जाईन ता कोल्या हे किय दिवो काय होमेल, ‘मी आज एने हेकाले बुतड़ाह निकालथो एने दुखाऱ्याह हुदारथो, एने तीसरे दिह मारो काम पुरो केरूह।
मुखी चाकऱ्या एने देरेमगुरू यीशु पोर जुलूम वातीन गुनो लागाड़ते रेना।
तेवी तो पुशो राजवाड़ा मायतो जाईन यीशुह केयो, “तु का रेन आयेल हे?” पुण यीशु ताह कायच जापाप नाह आप्यो।
चोखाली पुस्तेक माय जो वचन वाचणे बाजरियेल ईतो, तो ज्यो एतो: “ताह मेंड्रान गेत मारनेन केरता ली गीया, एने जिहकेरीन गीदल्यो तान रोचका कातरनारान सामने ठावकोच रीथे। तिहेच केरीन तो बी तान मुय नाह उगाड्यो।”
यीशु जुलनो होमलीन जुलतालो नाह, एने दुख वेठते लेन कुणीह बी दोमकी नाह देतालो, पुण सोताह बोगवान जो नियाव केरनार हे ता पोर तुमरी आसा बोणावीन मीलो।