18 पुण ता आखा माणहे आयड़ीन केया, “ज्याह मार टाक एने आमरी केरता बरअब्बाह सोड़ दे!”
18 तेवी आखा मिलिन आयडी कियील, “ज्यान काम निवरावीन टाक, एने आमरे केरता बरब्बाह सोड दी”
पिलातुस तिवारान टेम माय यहुदि माणहान केरता एक आरापीह सोड़ देतालो।
रोमी सारकारान विरोद माय हेयराम देंगो एने खुन किरेल ईतो, केरीन बरअब्बा जेली माय कोंडायेल ईतो।
पुण पतरस बाहेर बायणा पोर उबरियेल ईतो। तेवी तो दिहरो चेलो पुशो बाहेर आवो, एने बायणान राखवाल केरनार सोरी हिऱ्यो वात किऱ्यो, एने पतरसाह मायतो लावो।
काहाकाय माणहान गेरदी इहकेरीन आयेड़ते लेन तान पासाण पुड़ेल एती, “ज्याह खेतेम केर दिवो।”
ता माणहे ज्यी वात पोर तान होमेलते रेना, तेवी मोठेस आयेड़ना, “ओहला माणहाह खेतेम किरो, ताह जी देरती पोर जीवतालो रेणेन लायकी नाह!”
तुमू ता चोखाला एने देरमीह नाकार केऱ्या, एने विन्ता केऱ्या काय एक खुनीह तुमरी केरता सोड़ाय जाय।