17 मार नावान कारेण आखा माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय केरती।
17 मारो नावानवजसे आखा माणहे तुमरो द्वेष केरुहू.
केदी तुमू ज्यी दुनियान रेता, ते दुनिया तुमूह तान गेत मोंग केरती। पुण तुमू दुनियान नाह सोता, काहाकाय मी तुमूह दुनियाम रेन निवाड़ लियेल हे, केरीन दुनिया तुमू हेरी दुसमोनाय मिलेह।
बोरकेतवाला हेते तुमू; जेवी माणहान बेटाख ने कारेण माणहे तुमरे हेऱ्या दुसमोनाय केरती, एने तुमूह आंगे केर देती, एने तुमरी चिहटा केरती, एने तुमरा नावाह खाराब जाणीन खोड़ देती।
मी मसीन केरता कोमजोरी माय एने चिहटाम, एने गेरीबीम, दुखाम, सेतावाम, केठणायीम खुस हे, काहाकाय मी कोमजोर एथु; तेवी ताकेतवान रेथु।
पुण ता तुमूह वेला केरावती काहाकाय तुमू मारा हेते; एने माहु मोकेलनाराह ता नाह जाणते।
तु दिर दिरेह, एने मार नावान केरता दुख वेठ वेठीन थाकील नाह, एने नाह पासाण फिरनु।
काहाकाय मसीन वोजेसे तुमू पोर जी गीण ईयेल काय ता पोर बुरहो ओलास किरो इही नाह पुण तानकेरता दुख बी विठो;
काहाकाय आमु जा जीवणे बाजरेनाह, कायेम यीशुन कारेण मोतीन आथाम होपाय जातेह काय यीशुन जीवाय बी आमरा मुरेल सेरीर माय देखाय।
मी तारी खुबेर ताह होमलाड़ दियेल हे; पुण दुनियान माणहे तान दुसमोनाय केऱ्या, काहाकाय जिहकेरीन मी दुनियान नाह, तिहेच केरीन ता बी दुनियान नाह सोता।
एने तुमू मार पोर बुरहो किरेल हेते, केरीन आखा माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय केरती। पुण जो आखरी वोर दिर देरीन मार पोर बुरहो केरी, ताच ने सुटकारो एय।
तेवी ता तेकलीत आपणेन केरता तुमूह देराव देती, एने तुमूह मार टाकती एने मार नावान कारेण आखा देसान माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय केरती।
मार नावान केरता आखा माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय केरती, पुण जो सेवली बुखेत वोर दिर देरीन रेय तास ने सुटकारो एय।
केदी मसीन नावान केरता तुमरी चिहटा ईथे ताहार तुमू बोरकेतवाला हेते, काहाकाय बोड़ाय ने जीव, जो बोगवानान जीव हे, तुमरी पोर आवती रीथे।
एने मी ताह केह काय मार नावान केरता ताह कोहला कोहला दुख वेठणे पोड़ी।”
ज्यी दुनियान माणहे तुमू हेऱ्या दुसमोनाय नाह केर सेकते, पुण ता मार हेऱ्या दुसमोनाय केरतेह, काहाकाय मी तान विरोद माय ज्यी गोवाय देथु काय तान काम खाराब हेते।
“बोरकेतवाला हेते तुमू; जेवी माणहे मार केरता तुमरी चिहटा केरती, एने सेतावती एने मार केरता तुमरा विरोद माय जुठ बोली बोलीन तुमरी विरोद माय आखी बातीन खाराब वातु केती।”
आमु ते आमरो नाह पुण यीशु मसीन पारचार केरतेह काय तो मालीक हे, एने आमु सोता यीशु मसीन कारेण तुमरा पावोर हेते।
तुमरा आहख आबोख, एने बाहख, एने तुमरा गेरल्या एने जोड़ीदार बी तुमूह देरावती; एने तुमरे माय रेन थोड़ाक माणहाह माराव देती।
पुण तुमरे मुंडीन एक लेट्यो बी उखली नाय।