23 पुण यीशु तान चेतराय जाणीन ताह केयो,
23 तान तान उशारी होमजाडीन ताह कियील,
तेवी थोड़ाक फरिसी एने सदुकी यीशु फाय आवा, एने ता पारेखणेन केरता केया, “आमुह हेरगान काल्ली बी निसाणी देखाड़।”
पुण यीशु तान विचार जाणीन केयो, “एय कोपट्या, माहु काहा पारेखतेह?
ता यीशुन ताक माय रेना, एने वोकल्याह मोकल्यो काय जा देरमी बोणनेन नेट केरीन तान काल्लान काल्ला सावाला माय फासाड़ सेकी, काहाकाय यीशुह यहुदि आदिकारीन आथाम एने रोमन आदिकारा माय होप देहु।
काय आमुह रोमन आदिकारीह फालो आपणे हाजो हे काय नाह?”
“माहु एक चांदीन सिक्को देखाड़ो। ज्या पोर कुणान साप एने नाव हे?” ता केया, “रोम ने राजा केसर ने।”
तान मोनान विचाराह जाणीन यीशु ताह केयो, “तुमरा मोना माय तुमू काहा ओहलो विचार केरने बाजरेनाह?
पुण यीशु तान मोनान विचार जाणीन आथ पांगा माणहाह केयो, “उठ, आखान ओंगाण उबरी जा,” तेवी उठीन उबरी गीयो।
“एय आखा कोपेट एने आखी लुच्चाय माय बोरायेल बुतड़ान सोरा! तु जो आखा देरमान दुसमोन। एने मालीकान खेरायीह वाकड़ी केरनेन नाय सोड़हे!
एने आपु नाह मालीकाह पारेखणे जुवे जोहलो ता माय रेन कोलाक जाणे किरेल एता, एने गेड़हान द्वारे खेतेम एय गिल्या।
काहाकाय ज्या दुनियान इकेल बोगवानान आहने फोगवाय हे, जीहे केरीन देरेम पुस्तेक माय लिखेल हे, “बोगवान इकेल वालाह तान चेतराय माय फासाड़ दिथे,”
ज्यानकेरता काय आपु ओंगाण सोरान गेत नाय रेय, जो देरीयान लाटान गेत जी उगे ती उगे उसेलने फिरवाय जाणे, एने माणहान ठेग विद्यान वादोण एने माणहान चेतराय ने द्वारे वोयते जाथे।
केलीन काल्ली बी वोस्तु बोगवानान नेजरी मा लिकायेल नाह सोती, तान डोलान सामने जाह आपुह लेखो जोखो आपणु हे। एकेक वोस्तु बिगेर लिकायेल उगाड़ली हे एने काल्ली बी लिकायेल नाह सोती।