33 तान आहख ने आबोख ती वातु माय जी तान बाराम केवाताली ता बोंगलाय जाताला।
33 तान आबुक एने ज्यान आहाक आवो वातूनकेरता जी तान विषयाम कियील जात एती, आश्चर्य केरतीन एता.
जेवी यीशु माणहा हिऱ्यो वातु केरतालोस तोलाक माय तान आहख एने बाहख बाहेर उबरियेल एता, ता यीशु हेऱ्या वातु केरने होदताला।
ज्य होमलीन यीशु बोंगलाय गीयो, एने तान पासाण आवणारे जा माणहे एता ताह केयो, “मी तुमूह खेरीच केथु, मी ओलो पाको बुरहो इस्राएल माय बी कुणीस माय नाह दिख्यो।
एने आखा होमेलनारे ती वातु से जा गोवाले ताह कियेल एता, बोंगलाय गीया।
तेवी ता ताह देखीन बोंगलाय गीया, एने तान आहख ताह केयी, “एय बेटा, तु आमु हिऱ्यो इहकेरीन काहा किऱ्यो? होमेल, तारो आबोख एने मी तेकलीत केरती लेन तुवाह होदताला।”
ता माणहान सामने ज्यी वाती माय यीशुह फासाड़ नाह सेक्या, पुण तान जापाप रेन बोंगलायीन ठावकाच एय गीया।
तेवी आखा माणहे बोगवानान मोटली ताकेत देखीन बोंगलाय गीया। पुण जेवी आखा माणहे यीशु किरेल ता कामाह देखीन बोंगलाय रियेल एता, तेवी तान चेलाह यीशु केयो,