23 आदिकारी ज्य होमलीन जुलूम नाराज एय गीयो, काहाकाय तो मोटलो मालदार ईतो।
23 ज्यो होमलीन तो जुलुम नाराज एनो, काहाकाय तो जुलुम श्रीमंत एतो.
पुण तो जुवान ज्यी वात होमलीन नाराज एन जात रिनो, काहाकाय तो जुलूम मालदार एतो।
ज्यी वात होमलीन तो नाराज एय गीयो, एने तो दुखी एन जात रेनो, काहाकाय तो जुलूम मालदार एतो।
यीशु चेलाह केयो, “उशारी माय रिवो! एने आखी बातीन लालुच रेन वोचीन रिवो, काहाकाय कोलोक बी मालदेन काहा नाह रेत, ता माय खेरलो जीवणो नाय रेय।”
ज्य होमलीन यीशु आदिकारीह केयो, “तुवाह एक वात एवी केरनु हे, तारो आखो काय वेचीन गेरब्याह वाट दे; एने तुवाह हेरगा माय मालदेन जुड़ी, एने आवीन मार पासाण चाल।”
यीशु ताह देखीन केयो, “मालदाराह बोगवानान राज माय जाणेन जुलूम केठीण हे!
तेवी जक्कय उठीन मालीकाह केयो, “एय मालीक, मार मालदेन माय रेन आदो ईसो मी गेरब्याह आप देह, एने मी एगदाह फाय ठेगीन वोदार लेदो एय ताह चार गुणा पोशो आप देह।”
“तानकेरता जोगवीन रिवो, तुमरो मोन साकवालो एन खुमारी माय नाय रेणु जुवे, एने जीवणान फिकरीह रेन मोंदड़ालो नाय एणे जुवे, नाहते ता दिह तुमरी पोर फासान गेत उचकाहुच आव जाती।
थोड़ाक माणहे काटाल्या जुरखील्या माय पोड़ना, ता ज्या हेते, जा वचन होमेलतेह ते खोरा; पुण ओंगाण जाईन चिन्ता, एने मालदेनान कामा माय फासाय जातेह, एने तान फोल नाह पाकीत।
काहाकाय तुमू ज्यो हास केरीन जाणतेह काय सिनालो केरनारे, एठा एने लोब केरनारे माणहान, जो मुरती पुजान बाराबोर हे, मसी एने बोगवानान राज माय काल्लोस हिस्सेदार नाय मीले।
मी आपणा मालीक मसी यीशुन ओलखातीन उत्तमतान वोजेसे सोब वातुह दुको सोमेजथु। ज्यान वोजेसे मी सोब वोस्तुन हानी विसेल, एने ताह कोचरो सोमेजथु, काहाकाय मी मसीह सापड़ावु।
तानकेरता आपणा ता जेगान मोरजीह मार टाको, जी तुमू माय काम किरेह, मतलब सिनालो, एठोपोणा, खाराबपोणा, खाराब लालचाय एने लोबाह जो मुरती पुजान बाराबोर हे।
तुमू दुनियाह एने दुनियान चिजीह मोंग मा किरो। केदी एगदो दुनियाह मोंग किरेह, ते ता माय आबाख ने मोंग नाह सोतो।