19 यीशु ताह केयो, “तु माहु हाजो काहा किथे? बोगवानाह सोड़ीन दिहरो कुणीच हाजो नाह।
19 यीशु ने ताह कियील, “तू माहु हाजो का केणे? कुनुस हाजो नाहं केवळ एक, अर्थाम बोगवान.”
हेरोगदुत तीह जापाप आप्यो, “चोखालो जीव तुवा पोर उतरी एने बोगवानान ताकेत तार पोर सावलो केरी केरीन तो चोखालो पायदा एण्यो हे। एने तो आखाह रेन उचो बोगवानान बिटोख केवाय।
जेवी तुमू खाराब एन बी तुमरा सोराह हाजी वोस्तु आपणेन जाणतेह, ते तुमरो हेरगावालो आबोख ता फाय मांगणाराह चोखालो जीव काहा नाय आपी!
एक यहुदि आदिकारी यीशुह फुशो, “एय हाजा गुरू, जेलेमक्यो जीवाय ने आदिकारी बोणनेन केरता मी काय केरू?”
तु कायदाह ते जाणेह: ‘सिनालो मा किरहे, खुन मा किरहे, एने चोरी मा किरहे, कुणीन बी जुठो पुरावो मा दिहे, तारा आबाख एने तारी आईख ने मान मिलजे।’”
ज्या माय संका नाह सोतो काय बोक्तीन मालमात ते मोठो हे; तो सेरीर माय एन आवो, चोखाला जीवा माय देरमी ठेरानो, हेरोगदुताह देखानो, एने दिहरा देसा माय तान पारचार एनो, दुनिया माय ता पोर बुरहो केराय गीयो, एने बोड़ाय माय हेरगाम उखलाय गीयो।
उहलोस मुखी चाकर्यो आपणी गिरेज पुरी केर सेकी, जो चोखालो, विणदोसी, एने जा माय काय पाप नाह सुतो, एने पापीह रेन आंगे किरेल हे, एने हेरगाह रेन बी उचो विसायेल हे।
काहाकाय एकेक हाजालो वरदान एने एकेक हाजो दान उपेर रिस ने हेते, एने उजेड़ान आबाख ने उगे रेन जुड़ेह, जा माय नाहते काह बोदेल एय सिकेह, एने नाह हेरेकणार सावलान गेत तो बोदेलने।