30 माणहान बेटाख ने आवणेन टेम माय बी इहीचकेरीन एय।
30 माणहान सोरान आवणारा एक दिह पुण ओहलाच एय.
मी माणहान बिटोख तान हेरोगदुता हिऱ्यो तान आबाख ने बोड़ाय माय आवी, ती टेम माय एकेकाह तान कामान गेत ताह फोल आपी।
जेवी यीशु जेतुन बोयड़ा पोर बोह रियेल ईतो, ते चेला ठावकास यीशु फाय आवीन केतेह, “आमुह कि काय ज्यी वातु केवीह एती? तारो आवणेन एने देरतीह खेतेम एणेन काय निसाणी रेय।”
जिहकेरीन नोहान दिह्या माय ईयेल एतो, तिहेच केरीन माणहान बेटाख ने आवणो बी एय।
एने जाह वोर वादोण पाणी आवीन ता आखाह वोयाड़ नाह ली गीयो, ताह वोर ताह काईच बी मालुम नाह पोड़नो; तिहेस माणहान बेटाख ने बी आवणो रेय।
यीशु ताह केयो, “तुच केय दिनो; मी तुमूह ज्यो बी केथु काय, एवी रेन तुमू निस्तो माणहान बेटाख आखी ताकेतवालान जीवड़े उगे बुहेल एने जुगान वादला पोर आवतालो दिखहो।”
तेवी माणहे माणहान बेटाख मोटली ताकेत एने बोड़ाय हिऱ्यो वादला माय आवतालो देखती।
उंजु यीशु केयो, विज जीहे जुगान एक कोपरे रेन जुगान दिहरे कोपरे वोर विजलेह, तिहेच केरीन मी माणहान बेटाख ने आवणेन टेम माय बी एय।
पुण जेदिह लुत सदोम रेन निकेलनो, ते दिह हेरगाम रेन आक्ठो एने गंदक पोड़ीन आखाह मार टाकी।
काहाकाय ता दिह डेंड आपणेन रेती, एने जो वचन माय लेख मेल्यह तो आखो पुरो एय जाय।
तेवी ता माणहान बेटाख ताकेत एने मोटली बोड़ाय हिऱ्यो वादला पोर आवताला देखती।
ज्यानकेरीन काय काल्लास बोरकेत माय तुमूह कोमी नाय एय, जिहकेरीन तुमू आमरा मालीक यीशु मसीन आवणेन वाट जोवते रेतेह।
तो तुमूह मोजबुत केरीन मेली सेवली वार वोर काय तुमू आमरा मालीक यीशु मसीन पोशो आवणेन दिह निर्दोस ठेराणे जुवे।
जेवी मसी जो आमरी खेरली जीवाय मसी हे, देखाय, तेवी तुमू बी ता हेऱ्या बोड़ाय हेऱ्या देखाड़ाय जाहो।
एने तुमू जो दुख वेठतेह, आमरी हेऱ्यो तुमूह आराम आपी; तुलबूखे जेवी मालीक यीशु तान ताकेतवाला हेरोगदुता हिऱ्यो जेजेलताली आक्ठा माय हेरगाम रेन आवी।
तानकेरता आपणी आपणी एकलीन कोमेर बांदिन, एने होमालीन रेन ती गीणीन पुरी आसा मीलो, जो यीशु मसीह आवण्या टेमा माय तुमूह जुड़न्यो हे।
ज्यो ज्यानकेरता एनो काय तुमरो बुरहो पारखाय जाए, चोखालो निकले, एने मोजबुत रेय जिहकेरीन खेतेम एणार होनान पारेख आक्ठा केरीन केरनु ता होनाह रेन बी जादा किमतीदार बुरहो हे, तो यीशु मसीन आवणेन टेम पोर ईजुत एने बोड़ाय एने आदर ने कारेण ठेराय।
पुण जीहे जीहे मसीन दुखाम बेचकातेह, खुसी मोणावो, ज्यानकेरता काय मसीन बोड़ाय देखाणे बुखेत बी तुमू खुस रिवो।
एवी एय सोरा, ता माय एक बोणीन रिवो, ज्यानकेरता काय जेवी तो आवी तेवी आपुह ईमोत रेणे जुवे, एने आपुह तान आवणेन टेम माय तान सामने लाजवाणे नाय पोड़ी।
एय मोंगाल्ला बाय बोणहा, एवी आपु बोगवानान सोरा हेते, एने ओंगाण आपु काय बोणहु ज्यो उंजु मालुम नाह पोड़नो! पुण ज्यो मालुम हे काय जेवी तो आवी, तेवी आपु तान गेत एहु; काहाकाय जोहलो तो हे तोहलोस आपुह देखाय।
दिखो, तो वादला हिऱ्यो आवण्यो हे! एने आखा माणहे ताह देखती, ता माणहे बी देखती जा ताह मारील एता। एने देरतीन आखा माणहे तान कारेण साती ठोकीन रेड़ती। आमेन।