14 फरिसी जा मालदेनान लालच्या एता, ता आखी वातु होमलीन यीशुन मोजाक उड़ावीन आहणे बाज गीया।
14 फरीसी जा लोभी एता, ताहेर्यो हे होमलीन तान जुलुम मोजाक केरील.
एय कोपटी देरेमगुरू एने फरिसी तुमरे पोर हाय। तुमू माणहान केरता हेरगान राज ने बायणो बोंद केरतेह, नाहते सोता ता माय रिगतेह, नाहते ता माय रिगणाराह रिगणे देतेह।
एने यीशु केयो, “तुमू आखा बाहेर जात रिवो, सोरी मोरी नाह, पुण हुवणे बाजरेनीह!” ज्य होमलीन माणहे तान मोजाक उड़ाया।
यीशु चेलाह केयो, “उशारी माय रिवो! एने आखी बातीन लालुच रेन वोचीन रिवो, काहाकाय कोलोक बी मालदेन काहा नाह रेत, ता माय खेरलो जीवणो नाय रेय।”
ता रांडायेल बायकुन फायदो उखलीन त्युन पोयशा सांडाड़ लेतेह, एने माणहाह देखाड़नेन केरता जुलूम वार वोर विन्ता केऱ्या केरतेह। ताह होवटोह डेंड जुड़ी।”
माणहे उबरीन देखणे बाजरियेल एता, एने यहुदिन मुखी बी यीशुन मोजाक केरीन केतालो: “ज्यो दिहराह वोचाड्यो, तु खेरीच बोगवानान निवाड़ेल मसी एय ते, आपणे आपाह वोचाड़ ले।”
ता माणहे ज्यो सोमजीन काय ती मोर गियीह, ता माणहे यीशुन मोजाक उड़ावणे बाज गीया।
काहाकाय माणहे कोपटी, लोबी, मोठलाय केरनारे, मोठाय, चिहटा केरनारे, आईख आबाख ने मान नाह मेलनारे, उपकाराह एर नाह केरनारे, एठा,
कोलाक मोजाक उड़ावणेन; एने चापका खाणेन एने बांदाय जाणेन, एने जेल माय देराणेन द्वारे पारखाय गिल्या।