5 एने जेवी ताह सापड़ी जाथे, तेवी तो जुलूम खुसी एन ताह खादा पोर उखली लिथे;
5 ओवतो ते मेंढरो ताह सापडेल, तेवी ताह आनंदमाय ताह आपणो खांद्यापूर विसीन लेणे;
ते आपुह जुलूम खुस एन तिवार मानावणे जुवे काहाकाय ज्यो तारो बाहख मोर जायेल ईतो, पुण पुशो जीवतालो एय जायेल हे; टाकाय जायेल ईतो, पुण एवी सापड़ी जायेल हे।’”
“तुमरे माय रेन कुण हे जान एक होव मेंड्रा एती, एने ताम रेन एक टाकाय जाय, ते नोवह्यान नोव मेंड्राह जेंगलाम सोड़ीन, ता टाकायेल मेंड्राह जाह वोर नाह सापड़ेत ताह वोर होदते नाय रेय?
एने गेर आवीन हातीह एने तान आहने रेणाराह टुलो केरीन किथे, ‘मार हेऱ्या मोंज किरो, काहाकाय मारो टाकायेल मेंड्रो सापड़ी जायेल हे।’
तेवी यीशु ताह केयो, “आज ज्या गेरा माय सुटकारो आयेल हे, काहाकाय ज्यो बी अब्राहाम ने बिटोख हे।
यीशु ताह केयो, “मी तुवाह खेरीच केथु काय आजुच तु मार हिऱ्यो हेरगा माय रिहे।”
मी ज्यु वातु तुमूह ज्यानकेरता केथु, काय मारी खुसी तुमरे माय बोणीन रेय, एने तुमरी खुसी पुरी एय जाय।
काहाकाय आमु बोगवानान बाणायेल हेते, एने मसी यीशु माय ता हाजा कामान केरता बोणेल हेते, जाह बोगवान पेलुस आमुह केरनेन केरता तियार किरेल हे।
मी बोगवानान ती गीणीन गेत, जो तान ताकेतीन प्रबावान गेत माहु आपाय गीयो, ती हाजाली खोबरीन पावोर बोणनो।
काहाकाय आमु आमरी हाजाली खुबेर तुमू फाय लावा सोबदान ओलीस नाह, पुण चोखाला जीवान ताकेत माय एने पुरा खेरायीन बोरहा माय तुमू फाय वोर पोचाड़ेल, तेवी आमु तुमू हेऱ्या किहीक वागेल ज्यो तुमूह मालुम हे। एने ज्यो तुमरीन केरता हाजो एतो।
एने ता सुद्दी माय आवीन सैतानान फासाम रेन सुट जाय, जो ताह तान मोरजी पुरी केरनेन केरता बोंदी बाणायेल ईतो।
एने बोरहाह बाणावणार एने खेरो केरनार यीशुन उगे टिंगते रेता, जो ती खुसीन केरता जी तान ओंगाण दिरेल ईतो, लाज ने काईच चिन्ता नाह केरीन खुरूसखाम ने दुख विठेल, एने बोगवानान राजगादिन जीवड़े उगे जाय बुहेल हे।
तुमरी राखवाली बोगवानान ताकेत ने द्वारे बोरहा केरीन ता सुटकारान केरता जो सेवल्या टेम माय देखाण्यो हे।