13 पुण जेवी तु खाणो खाणे बुहहे, ते गेरब्याह, लुला, लेंगड़ाह एने आंदलाह हादजे।
13 पुण ताहेरया तू जेवण आपण्यू तेवी गरीब, दुखी, लेगडू, किइल एने आंधलाह यान हाद.
तेवी माणहे यीशु फाय लेंगड़ाह, आंदलाह, पांगलाह मुकाह, एने दुखाऱ्या माणहाह बी लावीन यीशुन पाया हेऱ्या मेल देना, एने यीशु ता आखाह हुदार दिनो।
ता पावोर सेड़की पोर जाईन काय हाजाला काय बाकताला जोला बी सापेड़ना तोला आखाह टुलो केऱ्या; एने वाराड़ान गेरा माय पुरा बोराय गीया।”
पुण जो तुमू फाय हे तो गेरब्याह वाट दिवो, ते हुमलो आखो काय तुमरी केरता चोखो एय जाय।
तेवी ताह नेवता आपणाराह यीशु केयो, “जेवी तु दिह्या नाह ते राती रूटो खाहे, ते तारा जोड़ीदाराह एने बाहख नाह ते मालदार आहने रेणाराह मा हादहे, ओहलो नाय एणे जुवे काय ता बी तुवाह नेवता आपती एने तारो बुदलो पुरो केरती।”
तेवी तु बोरकेतवालो रिहे, काहाकाय तुवाह आपणेन केरता ता उगे रेन तुवाह कायच नाय जुड़ी, पुण तुवाह देरमीह पोशो जीव उठणेन पासाण बोगवानान उगे रेन फोल जुड़ी।
तो पावोर आवीन तान मालक्याह ज्यु वातु केय होमलाड्यो। तेवी गेरान मालीक रागा माय आवीन तान पावराह केयो, हेयरान बाजाराम एने गेली माय चालोच जाईन गेरब्याह, लेंगड़ाह, एने आंदलाह न्या लीयाव।
तेवी पतरस ता हिऱ्यो गीयो, पतरस ताहरी पोचतास ता ताह उपेरली खोलीम ली गीया। ता हेऱ्यो सोब रांडायेल बायकु रेड़तेन उब रेन्यु, एने जा चोगा एने फाड़का दोरकास ती हेऱ्यी रेते लेन बाणायेल एती, देखाड़ने बाज गियी।
ज्यो जोरवरी हे काय मोंडलीन मुखी निर्दोस रेणे जुवे, एने एकुच बायकुन एदमी, संयमी, सोमेजदार, सम्माननिय, पावणाय केरनार, एने हिकाड़ने माय उशार एणे जुवे।
एने हाजाला कामान केरता नाव गाजेल एय, एने जी सोरान पोहणो केरेय; पावणाय केरेय, चोखाला माणहान पाय दुयेल एय, एने दुखाऱ्या माणहान सेवा चाकरी किरेल एय, एने आखा हाजा कामा माय मोन लागाड़ेल एय।
पुण पावणाय केरनार, एने जो हाजो हे ताह मोंग केरनार, संयमी, नियाव केरनार, चोखालो एने सोमेजदार एय।
काहाकाय एय बाहख, माहु तारा मोंगा केरीन जुलूम खुसी एने उत्साह जुड़नो, ज्यानकेरता काय तार उगे रेन बोगवानान माणहान मोने खुस एय जायेल हेते।
पावणाह नमस्कार केरनेन मा विहेरहो, काहाकाय ज्यान द्वारे कोलाक माणहे नाह सोमजीन हेरोगदुतान आदर नमस्कार किरेल हेते।