41 तेवी पतरस केयो, “मालीक, तु ज्यो किस्सो आमरे केरता ओलोच काय आखा माणहान केरता कियेल हे।”
41 तेवी पतरससान कियील, “हे प्रभु, काय हा वार्ता तू आमूह कि आखाच किथी आह.”
एने जो मी तुमूह केथु तोच आखाह केथु: जागते रिवो।
जेवी यीशु पुशो आवो, तेवी तीन चेलाह हुवताला देखीन पतरसाह केयो, “एय शमोन तु हुवेह? काय तु एकताल बी जागतालो नाह रेय सिकेत।”
तो पावोर तान मालक्यान मोरजीह ते जाणतालो, पुण तीह केरीन नाह चालनो एने तियार नाह रिनो, तेवी तो जुलूम मार खाय।
पुण जो मालक्यान मोरजी नाय जाणे, एने मार खाणेन ओहलो काम केरी, ते तो मार खाय, पुण जाह वोदार आप मीलेल हे, ता रेन वोदार मांगी, एने जाह वोदार होप मीलेल हे, ता फाय जुलूम ईसाब लेय।
आखी वातीन सेवेट आहने आव लागेल हे, केरीन सोमेजदार बोणीन एने विन्तान केरता चेकचेल्या रिवो काहाकाय तुमू विन्ता केर सेकहो।
चेकचेल्या ईवो, एने जागताला रिवो! काहाकाय तुमरो विरोदी बुतड़ो डाखारनार सिहान गेत कुणीह फाड़ खाव, ज्यो होदते फिरेह।