54 काहाकाय ता यीशुन मुयाम रेन निकेलनार वातीह देरीन फासाड़नेन ताक माय एता।
54 एने आवो नादान रेणा एकी तान तोंडच्या कानलु तेभी वातूह देरू.
तेवी फरिसी जाईन तान तान विचार केऱ्या, काय ताह किहीक वातु माय देरहु।
पुण यीशु तान विचार जाणीन केयो, “एय कोपट्या, माहु काहा पारेखतेह?
ता माय रेन एक देरेमगुरू पारेखणेन केरता ताह फुशो,
तेवी यीशुह वातु माय फासाड़नेन केरता फरिसी एने राजा हेरोदेसान टोलीन थोड़ाक माणहाह ता फाय मोकल्या।
थोड़ाक माणहे वाट जोवणे बाजरियेल एता काय यीशु विहेवणेन दिह ता आथ पांगा माणहाह हुदारी; काय ता यीशु पोर गुनो लागाड़ सेकी।
जेवी यीशु ता रेन निकेलनो, ते देरेमगुरू एने फरिसी तान पासाण पोड़ गीया, एने जुलूम वातीन बाराम फुसणे बाज गीया।
ता यीशुन ताक माय रेना, एने वोकल्याह मोकल्यो काय जा देरमी बोणनेन नेट केरीन तान काल्लान काल्ला सावाला माय फासाड़ सेकी, काहाकाय यीशुह यहुदि आदिकारीन आथाम एने रोमन आदिकारा माय होप देहु।
ता माणहान सामने ज्यी वाती माय यीशुह फासाड़ नाह सेक्या, पुण तान जापाप रेन बोंगलायीन ठावकाच एय गीया।
पुण तान मा मानहे, काहाकाय ता माय रेन चालीह रेन होवटा माणहे पौलुसाह मारनेन पासाण पोड़ रेनाह। जाज्यो ठाण लियेल हेते काय जाह वोर ता पौलुसाह मार नाय टाकती, ताह वोर नाय खाती एने नाय पिते। एवी ता तियार हेते एने तारा निर्णयान वाट जोवणे बाजरेनाह।”