49 काहाकाय तो ताकेतवालो बोगवान मार केरता मोट मोटला काम किरेल हे, तान नाव चोखालो हे;
49 काहाकाय पारात्पराने मारकेरीन मोठा काम किरील हि एने. तान नाव पवित्र हि,
ओवतो यीशु ताह मुकेल दिनो, एने बुतड़ा ता माणहा माय रेन निकलीन हुवऱ्या माय रिग गीया। एने हुवऱ्यान टुलो जा दुय एजार एता, आड़वाया माय रेन दोवड़ीन पाण्या माय जाय पोड़ना एने बुड़ीन मोर गीया।
काहाकाय तो तान चाकेरनी पोर नेजेर टाक्यो! तानकेरता एवी रेन पिढी पिढीन माणहे माहु बोरकेतवाली केती,
तान गीण ता पोर हे जा ताह बितेह पिढीन पिढी वोर बोणीन रिथे।
एवी ता बोगवानान केरता जी तान ती ताकेत से जी आमु माय काम किरेह, जोलोक आमु मांग सेकतेह एने जोलोक सोच सेकतेह ताह रेन जुलूम वोदार केर सिकेह।
एय मालीक, कुण हे जो तुवाह नाय बिय? एने तार नावान बोड़ाय नाय केरी? काहाकाय तु उलोस चोखालो हे। एने आखा देसान माणहे आवी एने तार आरादना केरती, काहाकाय तार नियाव ने काम आखा पोर देखाय जायेल हेते।”
ता चार बी जेनवेरान सोव सोव फाक एता, एने चार उगे एने माय डोलाच डोला एता। ता दिह ने रात ज्यो केणेन नाह थाकताला: “चोखालो, चोखालो, चोखालो मालीक बोगवान, आखा रेन ताकेतवालो, जो ईतो, एने जो हे, एने जो आवण्यो हे।”