5 मी जाह वोर दुनियाम हे, ताह वोर मी दुनियान उजालो हे।”
5 जेवीवूर मी जगाम हि, ताहुकवोर मी जगान उजालो हि.”
जा माणहे आदारा माय बोह रियेल एता, ता एक मोटलो उजोड़ देख्या; एने जा मोतीन सावलान देसाम बोह रियेल एता, ता पोर उजोड़ चोमेकनो।”
तुमू दुनियान उजालो हेते। एने जो गाव बोयड़ा पोर बुहेल हे तो लीक नाह सिकेत।
काय तो दिहरी जातीन माणहाह खेरायीह देखाड़ी, एने तारा निवाड़ेल माणहे इस्राएलान बोड़ाय एय”
मी ज्यी दुनिया माय उजालो बोणीन आयेल हे, काहाकाय जो बी मार पोर बुरहो केरी तो आदारलाम नाय रेय।
यीशु उंजु माणहाह केयो, “दुनियान उजालो मी हे, जो मार पासाण आवी। तो आंदारलाम नाय चाली, पुण ताह फाय जीवणान उजालो रेय।”
काहाकाय मालीक आमुह ज्यो उकुम आपेल हे, “मी तुवाह बिगेर यहुदिन केरता उजालो ठेरायेल हे, काय आखी देरती वोचाड़ाय जाय।”
तान डोला उगाड़ने एने ताह आदारा माय रेन उजाला माय लावणे, एने सैतान ने आदिकार माय रेन बोगवानान उगे फिरनेन केरता, तुवाह मोकेलने बाजरिनोह। ताहसे तुवाह होमालीन मेलुह, ज्याह से ता पापान माफी सापड़ावती एने ता माणहान जागो सापड़ावती जो मार माय बोरहान कारेण चोखा ईयेल हेते।”
काय मसीह दुख वेठणे पोड़ी, एने तोस आखान पेल मुरेल माय रेन जीव उठीन, यहुदि एने बिगेर यहुदि माय सुटकारान उजालान खुबेर पोचाड़ी।
काहाकाय उजालो आख्यु वातु देखाड़ेह पुरी रिती से देखाणार चिज सोता उजालो बोण जाथे। तानकेरता तो किथे, “एय हुवणारे, जाग उठो एने मुरेल माय रेन जीव जावो, ते मसीन उजालो तुमू पोर चोमके।”
ता हेयराह दिह्यान एने चांदान उजालान जोरवुत नाह, काहाकाय बोगवानान तेज केरीन उजालो एणे बाजरेनोह, एने मेंड्रो तान दिवो हे।